Degeneratieve myelopathie (DM) wordt gekenmerkt door een non-inflammatoire degeneratie van axonen. Het thoracale deel van het ruggenmerg wordt het meest aangetast. DM komt voor bij alle hondenrassen en de eerste symptomen uiten zich meestal op oudere leeftijd. Bij een aantal rassen is en genetische basis aangetoond. Progressieve zwakte van de achterhand leidt bij grote honden binnen 9 maanden tot paralyse van de achterhand. Bij kleine honden verloopt de ziekte over het algemeen trager. Parese en paralyse van de voorhand, uitgebreide spieratrofie en urine en ontlasting incontinentie treden op in een laat stadium. De diagnose DM wordt gesteld op basis van de klinische verschijnselen en per uitsluiting van andere aandoeningen die dezelfde symptomen veroorzaken, door middel van myelografie, MRI, CT, EMG. Een zekere diagnose stellen is moeilijk, omdat met MRI en myelografie vaak HNP's worden aangetroffen. Er is een commerciële DNA test beschikbaar die honden met en verhoogde kans op DM en dragers van het gen aantoont. Er is geen behandeling voor DM en de prognose is progressief.
Ook vanuit AOMD oogpunt is het streven een zo lang mogelijk behoud van een goede levenskwaliteit voor DM patiënten. Hiervoor wordt de nodige begeleiding geboden. Het adequaat behandelen van gelijktijdige aandoeningen en het corrigeren van eventuele afwijkende wervel- of gewrichtsstanden zorgen voor de meest optimale omstandigheden. Ook worden supplementen voorgeschreven die de achteruitgang van DM kunnen vertragen.