Artrose is het eindstadium van alle mogelijke aandoeningen en beschadigingen aan een gewricht, zoals (sub)luxatie, aangeboren of verworven standafwijkingen, infectieuze artritis, en osteochondrosis dissecans. Het is de meest voorkomende vorm van artritis bij mens en dier. Artrose wordt gekenmerkt door progressieve, degeneratieve veranderingen in en rond het gewricht; kraakbeenerosie, botproliferaties aan de botranden (osteofyten), sclerose van het subchondrale bot, ossificatie op de insertieplaatsen van ligamenten, pezen of het gewrichtskapsel, en ontsteking van de omliggende structuren. Er zijn veel factoren die het ontstaan en verloop van artrose beïnvloeden, zoals leeftijd, voeding, ras, genetische aanleg, (micro)trauma of overbelasting van een gewricht en overgewicht.
Artrose kan leiden tot pijn, verminderde beweeglijkheid en kreupelheid. Op het moment dat artrose radiografisch zichtbaar wordt, en zich klinisch manifesteert als pijn, verminderde beweeglijkheid en kreupelheid, is de aantasting van het kraakbeen en bot al lang daarvoor begonnen. Dit maakt vroege detectie en effectieve behandeling van artrose moeilijk, en vereist goed klinisch onderzoek. Vanuit OMD oogpunt: Indien snelle artrosevorming veroorzaakt wordt door standafwijkingen van rug- of nekwervels of gewrichten kan een Orthomanuele Diergeneeskundige behandeling de ontwikkeling van artrose vertragen en soms voorkomen.