Dani is een standaard ruwharige teckel van 3 jaar oud. Van pup af aan is het een enorme actieve en sportieve hond die stapelgek is op spelen, apporteren en zwemmen. Afgelopen jaar zijn wij met vakantie geweest en Dani gaat altijd mee. Tijdens onze vakantie heeft hij veel gezwommen en gelopen.
Met name het zwemmen vindt hij leuk en we konden niet met goed fatsoen langs de kust lopen of hij begon enorm te trekken en wilde naar het water toe. Dani had toen nog een gewone halsband om en een populaire looplijn op een katrol van 8 meter. Hierdoor kwam er vaak druk op zijn nek te staan. Verder had ons appartement in Italië een tegelvloer. Helaas hebben we Dani niet van jongs af aan afgeleerd om op de bank te springen. Enfin, u voelt het vermoedelijk al aankomen.
Nadat we terug waren van vakantie, sprong hij van de één op de andere dag niet meer op de bank. Ook was hij voor zijn doen stil en lag veel te slapen. Hij wilde nog wel buiten op het veld achter zijn bal aanrennen en met zijn rubberen kip spelen, maar toch was het anders. Nadat we drie weken terug waren van vakantie, zakte hij door zijn achterhand heen. Gelukkig kon hij nog wel lopen, maar het ging moeizaam en hij struikelde veel.
Ik ben direct naar de dierenarts gegaan en diezelfde middag zijn er onder narcose foto's van zijn rug en nek gemaakt. Dani bleek een nekhernia te hebben en moest het rustig aan doen. Ook kreeg hij gedurende een week een lage dosering Prednison. Ons werd geadviseerd om een buiktuigje aan te schaffen en een gewone riem te gebruiken.
Ik had er toch geen goed gevoel over en wist niet goed wat ik hiermee aan moest. Daarom ben ik op het internet gaan surfen. Al snel kwam ik de naam dokter Aharon tegen en las ik de ervaringen van andere mensen die een teckel hadden met een (nek)hernia. Ook heb ik mevrouw Velleman van de Nederlandse Teckelclub gebeld. Zij gaf me het advies om naar dokter Aharon te gaan en Dani niet te laten opereren. Ik heb daarom een afspraak gemaakt en kon de week daarop al bij haar terecht.
Dokter Aharon constateerde net als onze dierenarts een nekhernia. Ze heeft Dani ter hoogte van zijn nek gemanipuleerd. Vervolgens gaf ze ons instructies mee. We moesten etensbakken op een standaard aanschaffen en Dani vitamine B gaan geven. Ook werd hem twee weken volledige rust voorgeschreven en mocht hij absoluut niet meer rennen, springen, spelen of wat dan ook. Uitlaten mocht niet langer dan zes keer per dag tien minuten (rechtlijnig) en aan een riem die niet langer mocht zijn dan 1 meter.
Ook bleek Dani's bench te klein. Ik heb een grotere bench voor hem aangeschaft en heb hem daar de twee weken daarna een paar keer per dag ingedaan, zodat hij volledig kon rusten. Verder is iedereen gevraagd om niet meer aan onze deur aan te bellen. Dani springt dan huizenhoog en dat mocht absoluut niet meer.
Na de eerste behandeling van dokter Aharon is Dani een paar dagen erg moe geweest en kon je nog niet veel merken. Na de vijfde dag merkte ik een verschil. Hij liep buiten beter en werd ook weer wat actiever. De dagen erna ging het iedere dag een beetje beter.
Na twee weken moesten we weer terugkomen bij dokter Aharon. Gelukkig bleek zijn nek nog goed te zitten en hoefde hij niet te worden gemanipuleerd. Hij mocht langzaamaan weer wat meer gaan lopen, ook in huis, maar verder mocht hij nog niets en moesten we super voorzichtig zijn. Over drie maanden terugkomen en na een maand telefonisch contact opnemen hoe het met hem ging.
In deze tijd zijn we nog een keer met vakantie geweest. Achteraf gezien is hij daardoor iets achteruit gegaan, hoe rustig we hem ook hebben gehouden. Dit merkten we vooral aan het lopen en het vele struikelen tijdens de wandelingen. Ook had ons vakantiehuis wederom een gladde tegelvloer en dat is niet goed in verband met het uitglijden; gelukkig hebben we thuis tapijt.
Nadat we weer thuis waren en ik telefonisch contact met dokter Aharon had opgenomen, werd ons geadviseerd om nog steeds erg voorzichtig te zijn (graadmeter: het struikelen). Maar we mochten wel proberen met hem te gaan zwemmen. Hiervoor zijn we naar Aquadog gegaan in Berghem. Dit is een zwembad voor honden die allemaal iets mankeren. Het water heeft een temperatuur van 34 graden Celcius en iedere hond krijgt een zwemvest om. Wel moest de eigen dierenarts eerst toestemming geven in verband met de hart/longfunctie.
Na de eerste keer zwemmen, merkten we aan Dani al het verschil. Hij moest wel even wennen aan het douchen en masseren, maar inmiddels staat hij aan een slappe lijn ongeduldig te wachten wanneer het "zwemfeest" kan beginnen. Hij vindt het geweldig en wat voor hem heel belangrijk is, hij kan zijn energie weer een beetje kwijt waardoor hij weer een vrolijke teckel is geworden. Ook loopt hij nu veel beter. Tijdens een wandeling struikelt hij nog maar één of twee keer.
Dani zwemt nu twee maanden en zijn spieromvang is al aardig aan het terugkomen. De eerste zes weken zwom hij twee keer per week, nu nog één keer in de week. In de toekomst wil ik preventief met hem gaan zwemmen omdat zwemmen zo ongeveer het beste is wat je met hem kunt doen en hij er geen blessures van kan krijgen. Ook bouwt hij spiermassa op, wat de kans op blessures c.q. een hernia verkleint.
Afgelopen week waren de drie maanden voorbij en zijn we weer voor controle bij dokter Aharon geweest. Zij was uiterst tevreden. Dani's nek zat nog steeds goed en ze vond hem goed lopen. In de toekomst zullen we Dani een enigszins aangepast leven moeten geven. Springen op de bank is uit den boze. Gelukkig hebben we hem dat de afgelopen maanden afgeleerd. Alleen hebben we nog een probleem als er mensen aanbellen, dan sprint hij tot de deurkruk. Ook dit moeten we hem nog zien af te leren.
Spelen met zijn kip en met een bal mag niet meer. De kip omdat hij er fors mee schudt, wat belastend is voor zijn nek. De bal omdat korte wendingen zijn rug geen goed doen. Verder is het spelen met grote honden taboe. Ook al is het niet altijd kwaad bedoeld, maar een poot op Dani's rug kan funest zijn. Dit is voor ons nog het grootste probleem. Mensen zijn onwetend en laten hun grote viervoeters vaak overal loslopen. We wonen vlakbij de Maas, voor Dani zou het zwemmen in de Maas in de zomer perfect zijn. Helaas, er lopen teveel grote honden. Ik durf het risico niet (meer) te lopen.
Wat mag hij wel? Hij mag weer lekker loslopen en volgend jaar op het strand en de zee in. Ook gaan we natuurlijk verder met het zwemmen bij Aquadog. Daarnaast zijn Dani en ik thuis aan het oefenen om speeltjes en snoepjes te verstoppen die hij moet gaan zoeken. Dat vindt hij leuk en super spannend. Al met al zijn we samen bezig om alternatieven voor hem te bedenken die hij leuk vindt om te doen en die niet belastend zijn voor zijn rug/nek.
Wij zijn blij dat we direct naar dokter Aharon zijn gegaan en dat ze hem in korte tijd weer op de been heeft kunnen helpen. De duidelijke instructies die zij geeft over hoe je om moet gaan met een hond die een nekhernia heeft, hebben ons erg geholpen.
Dokter Aharon, wij willen u hierbij hartelijk danken voor al uw goede zorgen. Ook mevrouw Velleman van de Nederlandse Teckelclub en Aquadog willen wij bedanken. Hierbij treft u nog 2 foto's van onze waterrat aan, zodat u zich een beetje kunt voorstellen wat een woelwater het is.
Mw. Jager (juli 2008)
