Maart 2006

Inmiddels is het alweer februari en ook de hoogste tijd voor een update! Op 11 september 2005 zijn Rithro en ik geslaagd en is Rithro mijn officiële hulphond! Het is even heel erg spannend geweest want de zekerheid van het voortbestaan van de Stichting was niet veilig. Er waren veel problemen en er werden al vele acties op touw gezet. Rithro en ik konden wel eens de laatste zijn die examen zouden doen, dus dat was echt enorm zweten.

De dag zelf brak aan en Rithro was vrolijk. Vrolijker dan ik want ik had het niet meer van de zenuwen. Ik ben nog nooit zo blij geweest dat de bel ging en eindelijk de hoofdinstructeur en de examinator binnen kwamen zodat we konden beginnen.

Rithro moest eerst wat dingen in huis laten zien, maar hij was zo vrolijk dat hij al snel alle commando's door elkaar gooide. Is niet erg, hij liet de telefoon heel die hij kwam brengen terwijl ik "nieuws" zei en "mok" resulteerde in dat de tv aan gezet werd (nieuws). Stiekem moest ik wel lachen om hem, hij reageerde dus duidelijk op mijn zenuwen.

Ben je dan gelijk gezakt? Nee hoor, Rithro gaf bijv. keurig netjes de telefoon aan, liet alles heel en deed zijn werk, ondanks zijn uitbundige bui, keurig. Smeet het bijv. niet op de grond en maakte niets stuk. Hij gaf het keurig netjes aan terwijl hij bijna omviel van het harde kwispelen. Normaal doet hij wel precies wat ik vraag.

Daarna de post halen. Rithro moet dan een deur open doen, de post halen en de deur weer dicht doen. Daarna nog wat handelingen in de keuken en toen was het tijd voor boodschappen doen. Daarmee hebben we de examinator nog het meest verrast.

De examinator had er namelijk een hard hoofd in toen hij ons toeliet tot de opleiding of Rithro wel ooit los zou kunnen lopen en terug zou komen. Daarnaast had Rithro buiten absoluut geen oog voor mij en alleen voor katten en andere beesten die er wel eens zouden kunnen zitten. Het echte jachtinstinct dus en voor Rithro zijn manier van overleven geweest.

Groot was dan ook de verrassing met het examen dat Rithro buiten een en al oog voor mij had en niet eens meer onder een auto keek of er wel een kat zat. Dat had de examinator niet verwacht. Hij vertelde ook dat hij echt een heel andere hond zag! Boodschappen doen, ging grandioos en zo sloten we een heel spannende dag goed af! We zijn geslaagd!

Met de diploma uitreiking hebben we ook erg gelachen om het beeld van Rithro dat werd geschetst zoals hij in het begin was en hoe hij nu is. Echt een wereld van verschil!

Met het halen van onze diploma werd het voor mij nog duidelijker hoe speciaal Rithro is. Onze training heeft wegens omstandigheden een tijd stil gelegen en Rithro heeft het toch weer zo opgepakt en ging gewoon verder waar we gebleven waren. In moeilijke tijden voelt hij me heel goed aan en weet me dan ook goed duidelijk te maken dat hij er voor me is.

Voor ons houdt het niet op nu we een diploma hebben. Elk jaar krijgen we weer opnieuw een test om te kijken of Rithro zijn vaardigheden nog bezit en, nog veel belangrijker, of hij het werk nog leuk vind om te doen. Daar hoef ik me geen zorgen over te maken. Ik moet hem juist meestal even tot rust brengen voordat we iets gaan doen. Hij kwispelt regelmatig wat dingen uit de stellingen met boodschappen doen. Gelukkig kan ik hem het ook weer zelf laten opruimen. Een van de dingen die ik hem ook snel had aangeleerd, hihi.

Een diploma houdt niet in dat je klaar bent met leren, maar dat de hond een aantal vaardigheden bezit en de baas genoeg kennis in huis heeft om problemen op te lossen en de hond zelf dingen aan te leren. Daarnaast hebben we al een demo gegeven en zullen er meerdere volgen.

Een demo houd in dat je bijv. op een school laat zien wat een hulphond kan en vertelt wat hij allemaal voor je betekend en waarom je een hulphond die aan het werk is niet mag aaien. Om dit allemaal duidelijk te maken, laat je het natuurlijk ook zien! Dat is echt ontzettend leuk om te doen, mensen zijn echt heel enthousiast als ze een demo hebben gezien en begrijpen dan ook veel meer.

Begin februari had Rithro weer een afspraak bij Dorit Aharon. Ik laat hem elk half jaar nakijken om er zeker van te zijn dat alles goed is. Het is tenslotte een werkhond en naast werklust staat ook gezondheid bovenaan! Rithro vond het erg gezellig bij Dorit Aharon en ze was heel erg tevreden over hem. Hij heeft goede spieren opgebouwd en zijn heupen geven geen problemen. De spieren zijn daar ook goed ontwikkeld. Hele zucht van verlichting kan je wel zeggen.

Zijn nek zat ook goed. Dorit Aharon heeft alleen Rithro zijn rug even hoeven corrigeren. Al met al echt super dus! De knak in zijn voorpoot is gelukkig niets ernstigs, die heeft hij alleen wanneer hij opstaat nadat hij geslapen heeft. Beetje stijf dus. Wat ook enorm goed helpt bij Rithro is hem steeds lekker masseren voordat hij gaat rennen en bewegen. Even de spieren opwarmen. Nu vind Rithro dit ook heerlijk en gaat er dan ook helemaal voor liggen. Ietsje naar links! Nee, stukje naar beneden! Daar!

Rithro is echt een werkhond en wil ook echt niets anders doen dan werken. Nieuwe dingen heeft hij zo geleerd. Zo had ik laatst de griep en heeft Rithro de zakdoekjes steeds aangegeven en als ik klaar was legde hij de schone doekjes weer op tafel. Soms hoef ik maar iets te denken en Rithro staat op en doet het al

We doen mee met wandelingen waar veel honden bij zijn. Omdat Rithro niet meer wagenziek is, kunnen we dus bijvoorbeeld naar Apeldoorn rijden. Laatst hadden we een "natte neuzen wandeling" en wat is dan heerlijker om je hond lekker los te kunnen laten lopen en zeker te weten dat hij terug komt. Stiekem blijf ik het wel even eng vinden als ik hem net los heb, maar ik weet dat ik Rithro altijd kan vertrouwen hierin en hij niet wegloopt. Dat is een stukje van mezelf waar ik aan moet werken want na 1x roepen stond meneer alweer bij me en hij heeft zichzelf hierin al meer dan bewezen!

Zwemmen zal nooit zijn favoriete bezigheid zijn, tenzij er eenden in het water zwemmen. Laatst vloog er dus een eend weg toen hij net een duik had genomen, Rithro sprong aan de kant en rende achter de eend aan. Voor mij dus even de schrik, want zijn voorgeschiedenis geeft een behoorlijke jachtobsessie weer. Ik riep hem 1x maar dacht dat hij toch niet zou komen. Heb dus nog nooit een hond zo snel zien remmen en zich om zien draaien! Wat was ik trots zeg! En voor mij echt een teken dat ik niet bang meer hoef te zijn dat hij weg loopt.

Rithro en ik vormen echt een team, we weten wat we aan elkaar hebben en kunnen samen drempels overwinnen. We voelen elkaar goed aan en wie had dat nu gedacht? Als een zwerfhond opgegroeid en in 6 maanden tijd gepromoveerd tot hulphond waarbij de start is gemaakt nadat Dorit Aharon o.a. de nek van Rithro had gecorrigeerd.

Ik blijf me verbazen hoeveel ellende daar vanaf is gekomen en hoe snel een hond kan veranderen als het allemaal goed zit. Doordat hij lichamelijke klachten had, sloot hij zich af. En toen de klachten waren verholpen, had hij geestelijk weer ruimte en wist hij zich te ontpoppen tot een echte teammaat! Daarom kan ik iedereen aan raden om zijn hond, of het nu wel of geen werkhond is, zeker na te laten kijken door Dorit Aharon. Want heel veel probleemgedrag en lichamelijke klachten kunnen hierdoor voorkomen en verholpen worden.

Groetjes,

Erythros en Karin Eikelenboom