Woensdag 5 december 2007 ging Ruud wandelen met onze teckels Jovi (ruwharig) en Speedy (kortharig) voor hun ochtendrondje. Jovi sleepte met haar achterkant en wilde duidelijk niet mee. De dierenarts gebeld voor een afspraak. Jovi kon die ochtend komen. Bij de dierenarts werd ze onderzocht en kreeg ze een spuit om de spieren te versterken. We moesten de volgende dag terugkomen als er geen verbetering in kwam.

De andere dag was er ook niets veranderd dus Ruud ging terug naar de dierenarts. Jovi moest blijven. Ze gingen foto’s maken en kijken of het een mogelijke hernia kon zijn. Uit de foto’s bleek dat ze een vergroeiing in haar ruggengraat had. Ze kreeg opnieuw 2 spuiten, nu met een dubbele dosering.

De andere dag nog steeds niets veranderd, dus weer terug. De dierenartsen twijfelden aan een vergroeiing of een hernia. Ze kreeg pillen mee en weer dezelfde spuiten. In de loop van de dagen zou het moeten verbeteren. Dit gebeurde echter niet.

We werden er diep ongelukkig van en Jovi al helemaal. Gelukkig was ze erg blij met al onze hulp met plassen en poepen en het eten en drinken werd bij haar gebracht. Onze dochters van 2 en 4 jaar waren ook erg lief voor de zieke Jovi. Ze werd lekker vaak geknuffeld.

Ruud vond op internet een praktijk in Noorden van dierenarts Aharon. Zij bleek uit verhalen van andere teckel eigenaars veel te kunnen met honden met een hernia. Via de Nederlandse Teckelclub hebben we contact gezocht met mevrouw Velleman. Zij hoorde ons verhaal aan en adviseerde ons de andere dag contact op te nemen met dokter Aharon. Mevrouw Velleman klonk positief over de mogelijkheden voor Jovi, ondanks het feit dat Jovi al 12,5 jaar oud is.

Ik heb maandagmorgen gebeld met de praktijk in Noorden. Helaas bleek dokter Aharon net deze week met vakantie te zijn. De assistente raadde ons wel aan Jovi niet te laten bewegen en vooral rust te geven. Gelukkig heeft mijn tante een hondenbench in haar bezit die wij even mochten lenen. De week leek niet om te gaan en verbetering kwam er ook niet nadat de medicijnen op waren.

Eindelijk werd het 17 december. Redelijk gespannen gingen we met Jovi op weg naar Noorden. We werden hartelijk ontvangen door de assistente en dokter Aharon. Jovi werd eerst onderzocht en ze bleek dus echt wel een hernia te hebben. Ze reageerde goed op een aantal pijnprikkels, wat een goed teken is.

Jovi haar ruggengraat werd gecorrigeerd, en we moesten haar de komende twee weken goed op haar achterpoten zetten en dit 6x per dag doen. Verder mocht ze geen beweging hebben. Vooral rust houden. We kregen antibiotica mee omdat er mogelijk een blaasontsteking zat. Gezien haar toestand heeft ze haar blaas niet goed leeg kunnen maken. Opgelucht gingen we naar huis en zijn met haar aan de slag gegaan...

De komende twee weken druk met Jovi haar oefeningen bezig geweest en zoals gewoonlijk liet zij alles rustig over haar heen komen. Opstaan en als eerste met Jovi naar buiten om haar oefeningen te doen en steeds maar hopen dat ze daar ook haar behoefte deed. De oefeningen gingen altijd goed, maar haar ontlasting schoot meestal niet op. Dan maar weer in haar bench, om dan toch even later die weer te moeten verschonen. Lang leve de wasmachine, ze heeft tot nu toe erg veel handdoeken verbruikt.

Begin van de tweede week na de behandeling bleek Jovi tijdens de oefening alweer een beetje op eigen kracht te kunnen blijven staan. Ik [Ruud] had hier een heel positief gevoel over en vanaf dat moment gaf Jovi ook weer aan d.m.v. zielig geblaf dat ze haar ontlasting kwijt moest. Dit gaat dus ook de goede kant op. Ze krijgt ook weer een steeds grotere mond als de postbode langskomt of als ze een andere hond of kat ziet op straat tijdens de oefeningen.

Vandaag, 31 december 2007, weer bij Dr. Aharon geweest. Die was heel erg verrast door de vooruitgang van Joof. Dit had zij zelf ook nog niet verwacht. We hebben Joof eerst buiten gezet en Dr. Aharon hield haar aan haar staart omhoog en ze wilde alweer lopen. De oefeningen hadden dus al een hele goede uitwerking. Later de plek van de hernia betast, maar haar ruggetje bleek nog kaarsrecht wat dus ook een heel goed teken was.

Weer nieuwe oefeningen voorgedaan en ze vertelde dat Jovi weer vrij vlot zelfstandig zou kunnen lopen. Ze stelde voor om Joof te laten zwemmen en dat was ook een goed idee. Jovi ging als een gek zwemmen met haar voorpoten ennnnnnn... ook met haar achterpootjes, met erg veel kracht. Ook dit is heel erg positief.

We gaan nu 9 januari terug om weer te zwemmen en 1 februari moet ze langskomen voor een controle consult. Wij gaan ons nu weer bezighouden met de oefeningen en gaan met Joof 6x per dag naar buiten met een band onder haar achterste zodat wij haar kunnen begeleiden om beetje bij beetje weer zelfstandig te kunnen lopen. De tijd moeten wij per week langzaam opvoeren maar we beginnen met 5 minuten per dag.

Dr. Aharon was trots op de vorderingen die wij bereikt hadden met onze teckel dochter en wij weer erg op Jovi zelf. Dat was dus een hart onder de riem die we zelf ook even nodig hadden. We gingen weer opgelucht en blij naar huis en kunnen een gezellig Oud en Nieuw gaan vieren.

Met Jovi zijn we aan de slag gegaan met haar hulplooplijn. Eerst begreep ze niet wat ze er mee moest, maar na een paar keer begreep ze de bedoeling ervan en begon er schik in te krijgen. Ze snapte al snel dat we eerst Speedy gingen uitlaten en dat zij daarna aan de beurt was. Haar bench bleef bijna geheel droog en schoon en ze ging erg snel vooruit.

1 Februari teruggegaan en dr. Aharon was opnieuw erg blij met de vorderingen. Ze moest aankomende tijd elke week komen zwemmen en voorlopig hoefden we nog geen afspraak te maken voor een controle afspraak. Na een paar “zwemlessen” hebben we nu pas in mei een afspraak. Thuis is de bench weer opgeruimd en loopt ze lekker weer rond te stappen en snuffelen in huis. Iets wat we erg gemist hadden.

We zijn dr. Aharon erg dankbaar voor al haar hulp en zorg en erg gelukkig dat onze Jovi nog bij ons is. Ook onze dochtertjes zijn zeer blij met Jovi, wat ze wordt regelmatig flink geknuffeld

Februari 2008: Jovi kan weer zelf lopen!

Oktober 2008: met Speedy in het bos