Het was ca. half juli dat ik 's avonds thuis kwam en Lotje naast de bank op de grond vond. Het bleek dat Lotje van de bank was gevallen en niet meer kon lopen. Ik ben de volgende dag gelijk naar de dienstdoende dierenarts gegaan (het was natuurlijk weekend). Deze zei gelijk dat Lotje een hernia had en binnen 24 uur geopereerd moest worden. Ik vroeg wat de prognose was en die was niet best. Ik ging naar huis met pijnstilling voor de hond.

Overleg met mijn man vond ik wel nodig (deze lag in het ziekenhuis). Wij besloten om Lotje niet te laten opereren en ik ging op internet zoeken naar alternatieven. Ik besloot de Teckelclub te bellen en hier kreeg ik het adres van dr. Aharon in Noorden. Mijn man maakte vanuit het ziekenhuis een afspraak en ik kon 2 dagen later met Lotje komen. Ook dr. Aharon zag het aanvankelijk somber in. Lotje had een hernia van bijna graad 5 op een schaal van 0 tot 5.

Ik ging naar huis met de opdracht van volledige bench rust. Bij het tweede bezoek was Lotje iets verbeterd, maar wij zagen dat helemaal niet. Bij het derde bezoek zei dr. Aharon dat Lotje weer zou lopen. Wij geloofden er nog steeds niet in. Wij lieten Lotje uit in een draagband, want anders zakte zij door haar poten. Uiteindelijk na 2 maanden zagen wij ook duidelijk verbetering. Al met al duurde het ca. 3 maanden voordat Lotje zonder draagband uitgelaten kon worden.

Het is nu 5 maanden geleden en Lotje rent weer en wil heel veel spelen. Wij zijn dr. Aharon heel erg dankbaar dat zij ons de moed heeft gegeven om door te gaan.

Annie en Nico Koster