Bram, een teckel reu van 14 jaar oud die 5.2 kg. weegt, werd op vrijdag 23-11-2012 tijdens het uitlaten plotseling verlamd aan zijn achterpootjes en ook incontinent. Allereerst de dierenarts gebeld en daarna Dr. Aharon... We konden meteen naar onze eigen dierenarts die concludeerde dat het een hernia was en hebben een soort medicijn gekregen die de zwelling bij de ruggenwervel laat slinken. Veel rusten in zijn bench was het advies. Wij konden maandag 26-11-2012 bij Dr. Aharon komen.

26-11-2012 (Bij Dr. Aharon gekomen)

Dr. Aharon bekeek hem, deed wat testen en zag dat het behoorlijk ernstig was. In de schaal van 0 tot 5 was het echt wel 3, maar eigenlijk graad 4 (bij oude honden denken wij dierenartsen aan een mogelijke bloeding in het ruggenmerg of gezwel, maar een hernia is niet uitgesloten). Dat was wel schrikken, maar dat hadden we wel verwacht. Opereren was namelijk geen optie voor ons en Dr. Aharon was het daar mee eens. Daar is Bram te oud voor. Maar wat nu?

Dr. Aharon heeft hem behandeld aan zijn ruggenwervel en verteld wat we met Bram voor oefeningen konden doen en hoe we hem het beste konden oppakken. We hebben besloten dat we het 6 weken zouden aanzien en proberen met oefeningen, behandelingen van de dierenarts en Dr. Aharon, medicatie en heel veel liefde hem weer op de been te helpen. Als er na 6 weken geen of te weinig verbetering optrad, dan was het voor ons klaar en ik denk dat Bram dan ook niet meer gelukkig zou zijn. (De verbetering moest voor ons bestaan dat hij weer wat kon lopen en dat hij weer zindelijk zou zijn).

Spannend hoor en heel hard werken voor ons en voor onze kleine Bram. (Ik moet eerlijk zeggen dat ik er niet in geloofde dat het zou lukken).

02-12-2012 (Een week na de behandeling)

Hoera, Bram loopt een paar pasjes!!!

We drukken zijn blaas leeg, want hij plast te kort. Ontlasting is ook zeer moeilijk. We vinden het heel moeilijk om zijn blaas leeg te drukken en zijn bang dat we het niet goed doen. De dierenarts wil het wel weer uitleggen en voordoen gelukkig, want dat geeft ons ook wat zekerheid dat we het wel goed doen.

Ondertussen gaan we door met oefenen en trainen. We laten hem op vaste tijden uit om te plassen, zodat er ritme is en hopelijk gaat hij zelf aandrang krijgen. Ondertussen veel dweilen en wassen.

04-12-2012 (Telefonisch contant met Dr. Aharon)

Wij vertellen hoe het gaat en zij geeft ons tips. Ze is positief.

05-12-2012 (Telefonisch contact met de dierenarts)

Bram heeft, doordat hij over onze pvc vloer sleept, zijn teen kapot gesleept. Advies: sokken aan. Maar de nagel was er helemaal afgeschuurd en het was toch flink gaan ontsteken. In de soda ermee, 3 x per dag 10 minuten en daarna goed afspoelen onder de kraan. Bram vindt het niet fijn maar ondergaat alles gelaten. Heel wonderlijk, zo'n fel en venijnig hondje als het is, hij vindt het allemaal goed wat we doen. Hij is natuurlijk heel slim en weet dat we het voor zijn bestwil doen.

Ondertussen merken we wel dat Bram niet lekker in zijn vel zit, hij lijkt wel depressief te worden. Koppie hangt naar beneden en hij is mat, niet van harte blij. We bedenken ons dat Bram normaal genomen overal komt. Wij hebben altijd overal met hem gelopen, het strand, de duinen, in het bos, in het park, bij het kasteel... want hij ging altijd overal mee naartoe op de fiets, met de auto of op de motor. Dat was allemaal van de baan. Hij kwam alleen nog maar vlak in de buurt en dat is natuurlijk wat saai voor onze wereldse hond die overal thuis en bekend is (denkt hij).

Op een mooie dag hebben we hem dus meegenomen in zijn eigen vertrouwde mandje achterop de fiets. In zijn (eigen) parkje hebben we hem neergezet en hebben we hem lekker laten scharrelen. Wat was hij blij! Na 10 minuten hebben we ons rondje gefietst en zijn lekker weer naar huis gegaan. Hij knapte daar zo van op en werd weer blij. Dit deden we 1 x per dag en hij werd weer de hond zoals we hem kennen.

Het was ook goed voor zijn herstel, want hij was weer blij en werkte beter met de oefeningen mee. De oefeningen bestonden uit op een handdoek op tafel staan (anders moesten wij zo bukken) en dan bewoog Martin zijn pootjes alsof hij liep. In het begin werkte hij niet mee en hield echt zijn poot stijf. Later ging dat goed. We hebben hem zelfs in bad gedaan en oefeningen gedaan. Dat vond hij niet leuk want Bram houdt niet van water, ook niet als het warm is.

17-12-2012 (Drie weken na de behandeling)

Bram is zindelijk en wat zijn we daar blij mee!!!!

Afspraak met Dr. Aharon: Ze heeft hem gemanipuleerd en is zeer enthousiast. Ze adviseert een soort broek om hem te stabiliseren bij het lopen. Bram is als hij loopt namelijk erg onstabiel in zijn achterhand. Dat uit zich door, als hij loopt, door zijn achterpootjes te zakken en als hij wat harder wil gaan lopen, zijn achterkant naast de voorkant wil gaan lopen.

Dat is niet goed en door de broek te gebruiken, kunnen wij dat ondersteunen en stabiliseren. Hij loopt goed met zijn broek. Hij mag er zo'n 7 tot 9 minuten mee lopen. Hij krijgt ook lol in het lopen en loopt steeds harder. Hij plast weer als een echte reu, achterpootje omhoog en lekker tegen een boom of paaltje plassen, wat een lol.

21-12-2012 (Bezoek aan de dierenarts)

Vandaag naar de dierenarts geweest want Bram zijn nagel van zijn achterpoot is eraf gesleten en is ontstoken. Sok aan en in de soda maar weer.

Januari 2013 (Telefonisch contact met Dr. Aharon)

Bram loopt goed nog steeds met broek maar is niet bij te houden, zo hard loopt hij. Zijn broek mag uit. Wat vindt ik dat eng... is hij wel sterk genoeg? Ja, hij is sterk genoeg. Af en toe valt hij wel om, maar hij herstelt dat heel snel weer. Dat hij zo hard loopt komt omdat dat makkelijker voor hem is dan langzaam lopen, zegt Dr. Aharon. Aanlijnen en proberen wat langzamer te lopen.

Februari 2013 (Drie maanden na de behandeling)

Bram loopt zijn oude afstanden. We maken lange wandelingen en nemen dan wel een rugzak mee. Als we zien dat hij moe wordt dan stoppen we hem erin en hij vindt het helemaal goed. Hij heeft laatst 6 kilometer gelopen. De volgende dag geven we hem zijn rust en dragen we hem meer. We kunnen zien aan Bram als hij last heeft, dan hinkelt hij wat en is er op zijn ruggenwervel een dakje te zien. Dat is voor ons het signaal om wat rust voor hem in te bouwen.

Samenvatting:

Bram is ontzettend goed begeleid en behandeld door Dr. Aharon en onze eigen dierenarts en daar zijn we heel blij mee. Zonder hun steun en hulp was onze Bram er niet meer geweest. Dan hadden we hem in moeten laten slapen. Ik moet er niet aan denken als we (lees ik) niet de moeite en tijd hadden genomen om verder te kijken of er meer behandelingen zijn voor een hondje met een hernia.

Hij slaapt weer op zijn eigen plekje in de slaapkamer, hij loopt weer mee met zijn eigen vertrouwde rondjes, is helemaal zindelijk en het allerbelangrijkste: hij is weer happy en blij. Hij heeft wat restverschijnselen zoals: dat hij wat scheef loopt. Zijn achterpootjes te dicht naar elkaar toe zet en daardoor onstabiel is. Vaker uitgelaten moet worden omdat plas ophouden moeilijker is geworden. Hij met zijn achterpootje soms wat sleept over de grond.

Dr. Aharon en de Dierenartsenpraktijk Castricum, heel erg bedankt voor de goede zorgen en ondersteuning.

Martin & Simone Verheul en ex-patiënt Bram