Iedere poezenbezitter kent wel zo’n verhaal: een kat die een paar etages naar beneden valt en weer vrolijk verder wandelt. Hele flatgebouwen kunnen ze aan als je het internet mag geloven (record: een val van 32 etages hoog). Met een wendbaar lijf en een goed ontwikkeld evenwichtsorgaan landen katten blijkbaar als ervaren parachutisten.

Toch gaan die mooie verhalen niet altijd op. Mijn poes Ninja viel twee keer van de kattentrap, van één verdieping hoog. Er lijkt op het eerste gezicht niks aan het handje: ze loopt goed, springt nog, is vrolijk. Ze vecht zelfs nog met de buurkater op dezelfde kattentrap en mept hem naar beneden. Een Ninja Warrior, deze dame!

Maar ik weet ook dat dieren pijn goed kunnen verbergen, en ken het succes van de orthomanuele aanpak. Ik was al eerder met een stram lopende poes bij de praktijk, en vergeet nooit meer dat Dorit het dier zag lopen en zei: “Die poes heeft veel pijn.” Gelukkig hielp de behandeling destijds goed. Sindsdien neem ik na een ongelukje geen risico meer en ook in dit geval reis ik naar Noorden af, ook al lijkt er helemaal niks mis met mijn brokkenpiloot. En wat blijkt: poes Ninja heeft wel degelijk een blessure aan één van haar achterpoten en Dorit moet de wervels van de lage rug corrigeren. Wat ben ik blij dat ik heb gekozen voor een controlebeurt! En anders Ninja wel..