"Echt één van mijn succesverhalen", zei Dorit tijdens één van de laatste controles. Haar glunderende ogen en brede glimlach bevestigden haar krachtige woorden...... En een succesverhaal was mijn lieve speciale Franse Bulldog Kurt absoluut!
Geboren op 15 september 2010, achteraf gezien, naar alle waarschijnlijkheid in een Oostblokland. Vier maanden oud was hij toen hij via herplaatsing bij mij kwam. Wat was ik blij met hem. Een maatje voor het leven, vol onvoorwaardelijke liefde in een periode waarin ik het zo nodig had. Onze band was onbreekbaar.
Eind 2011, nog geen jaar oud, gaf Kurt af en toe tijdens het optillen een klein gilletje wat door merg en been ging. Hij sprong niet meer op de bank en ook het wandelen ging niet echt van harte. Hij had overduidelijk ongemak. Een aantal keren op bezoek geweest bij de dierenarts, foto's gemaakt, maar niets te zien. Toch werd het niet beter en bleef hij met vlagen ongemak aangeven. Mijn maatje zo zien was verschrikkelijk en de antwoorden onbevredigend. Over dokter Aharon had ik al weleens gehoord. Ik wilde antwoorden en besloot een afspraak te maken. Op 18 januari 2012 hadden we onze eerste afspraak. Dorit heeft Kurt onderzocht en constateerde rugpijn door Th3-L3 ruggenmerglaesie. Ze heeft hem gemanipuleerd, zodat de wervelkolom anatomisch weer correct stond. We kregen het advies hem twee weken benchrust te geven en daarna weer terug te komen voor controle. Binnen enkele dagen merkten we al "opluchting" bij Kurt. Hij bewoog zich veel soepeler en had duidelijk weinig tot geen pijn meer. Dit werd dan ook bevestigd door Dorit tijdens de controleafspraak. We mochten het wandelen weer langzaam gaan opbouwen.
Als broodfok hond verdiende Kurt's algehele lichaamsbouw niet de schoonheidsprijs. Dit zorgde er dan ook mede voor dat hij in de eerste opeenvolgende jaren regelmatig een terugval had, met daarbij flinke pijn. Na behandeling van Dorit knapte hij weer goed op en genoot van al het moois. Een aantal keren per jaar bezochten we dokter Aharon voor controle. Kurt zijn wervelkolom werd dan bijna altijd wel gemanipuleerd maar er was geen sprake meer van heftige terugvallen met hevige pijnen. Het was een soort driemaandelijks onderhoud geworden, om erger te voorkomen. En zo'n puinhoop in de rug als de eerste keer is het ook niet meer geworden. Om die reden werd Kurt dan ook een succesverhaal genoemd, want de prognose na de eerste keer had ook heel goed de negatieve kant op kunnen gaan.
Nog geen twee maanden na zijn 8ste verjaardag werd er helaas botkanker geconstateerd in zijn voorpoot en heb ik mijn liefste maatje, mijn alles een week later moeten loslaten. Op 17 november 2018 werd Kurt de meest heldere en mooiste ster aan de hemel. Erg dankbaar zijn we voor de goede en deskundige zorg van dokter Aharon.
