Julius, geboren op 28 december 2004 - ingeslapen augustus 2005. Dit had de tekst kunnen zijn die ik had moeten gebruiken als het onderstaande zich niet had voorgedaan.

Januari 2006: Julius is in december 2004 geboren. Bij zijn geboorte is het niet helemaal gegaan zoals het moest gaan. Moederhond had te weinig ontsluiting terwijl de geboorte zich inzette, toen de fokster (Siets Christan), ter bescherming van de moeder, toch het eerste hondje (Julius) heeft gehaald. Had ze dit niet gedaan, dan had ze hoogstwaarschijnlijk de moeder en de pups verloren.

Eind februari zijn we Julius wezen halen, nadat we enige keren bij de fokster op bezoek waren geweest (een Leonberger krijg je niet zomaar van haar mee, daar moet je wel wat voor doen).

In mei hebben we een puppytraining gevolgd met goede afloop, dus een certificaat gekregen. Na een kleine vakantie voor Julius zijn we doorgegaan met de basistraining. Na een paar dagen kreeg Julius last van zijn voorpootje, maar dat kwam doordat hij zich verstapt had. Dat genas vrij spoedig en we dachten dat Julius weer de oude was.

Tijdens de training kreeg Julius last van zijn rechterknie door een klein incidentje, maar dat kan altijd gebeuren. Toen dat toch niet helemaal over ging, gingen we toch maar even naar onze dierenarts voor de zekerheid. Hier kreeg hij pijnstillers.

Na twee weken was het nog niet echt over. Steeds als we dachten dat het over was, liep Julius wat vreemd met zijn achterkant, net of hij zijn achterkant mee moest nemen. Voor de zekerheid hebben we overlegd met onze dierenarts (dhr. v. Zweden) die ons doorverwees naar een andere dierenkliniek.

's Morgens de hond gebracht en later op de dag hem weer opgehaald. Het was of op dat moment de grond onder onze voeten wegzakte toen we hoorden wat er met Julius aan de hand was. De foto's wezen uit dat Julius heupen niet goed stonden en dat dit alleen kon worden verholpen door een operatie aan beide heupen (tijdsduur van de revalidatie na de operatie was minimaal twee keer drie maanden) maar dat was nog niet alles.

Er waren oneffenheden geconstateerd bij zijn ellebogen, wat inhield dat als hij aan zijn heupen was geholpen dat dan zijn ellebogen aan de beurt waren. Om met de woorden van de kliniek te spreken: in één woord dramatisch. Het was van dien aard dat de kliniek zelf geen beslissing wilde nemen en de foto's heeft doorgestuurd naar een Specialistische dierenkliniek en men daar heeft gekeken wat er aan te doen zou zijn.

Meerdere operaties waren mogelijk of een andere optie was om Julius in te laten slapen. Als je bedenkt dat je een hond van een half jaar, waar je gehecht aan bent, moet laten inslapen, dan gaat er toch wat door je heen. We hebben toen geen besluit genomen, maar geprobeerd informatie in te winnen via de club en via internet.

Aangezien we een goede band met de fokster hebben en deze ook van het begin af aan hebben geïnformeerd over de toestand van Julius en zij erg betrokken was met wat er gebeurde (een dag voordat ze naar het ziekenhuis moest, is ze nog uit Vriescheloo naar Abbenes gekomen om de hond te zien), wilden we ook van haar weten wat we nu verder moesten doen. Siets heeft in samenspraak met dr. Hans Lieven (tevens dierenarts ter land en de eigenaar van de reu) het volgende plan opgesteld.

Drs. Hans Lieven kende mevrouw drs. Aharon (zij is dierenarts Orthomanuele diergeneeskunde, www.kreupeldier.nl) en op aanraden van drs. Lieven hebben we contact gezocht met mevrouw Aharon en een afspraak gemaakt. Op het moment dat we daar kwamen, leek het wel of de zon weer een beetje ging schijnen. Ze heeft de hond bekeken en betast en de foto's bekeken en zij zei dat als zij er niks in zag, ze er niet aan begon. Ze heeft Julius zijn heupen weer in de goede stand geplaatst en ook zijn rugwervels rechtgezet, want ook die hadden het zwaar te verduren gehad. En hij kreeg loopadvies.

Na zes weken zijn we naar een Specialist Chirurgie der Gezelschapsdieren verwezen voor foto's en onderzoek. Ondertussen kon je al zien dat Julius opknapte. Op de foto's kon je het verschil zien van voor en na de Orthomanuele behandeling van mevrouw Aharon en wij konden zien dat hij ook beter liep.

Eind oktober 2005 zijn we weer naar de Specialist Chirurgie geweest voor foto's, ditmaal van de heupen, de ellebogen en de schouders. De problemen met de schouders en de ellebogen waren verdwenen. Deze kwamen grotendeels voort uit de snelle groei die Julius doormaakte. De heupen is iets moeilijker, maar de linkerheup ziet er goed uit. De rechter is iets minder, hij heeft iets artrose aan de rechterheup.

Ondertussen zijn we op 22 december 2005 weer bij mevrouw Aharon geweest voor de Orthomanuele controle (zoals we al meer hadden gedaan tussen de bezoeken door in de kliniek van de Specialist). De toestand van Julius is nu dat hij weer heel mooi loopt en dat hij, zoals hij nu is, heel oud kan worden. Al zal hij nooit een hond worden waar je alles mee kan doen, maar wij vinden hem geweldig! Ondanks alles is het een hele vriendelijke, vrolijke hond. Je zal toch altijd rekening moeten houden met dat hij kwetsbaar is, maar het is maar net wat je van hem verwacht.

Toch zijn we blij dat we niet meteen zijn ingegaan op het advies om te gaan opereren of te laten inslapen.

We zijn Siets en Hans en mevrouw Aharon dan ook zeer erkentelijk dat ze ons geholpen hebben met Julius en we raden een ieder aan: kijk ook eens op www.kreupeldier.nl als je denkt dat je niets meer voor de hond kan doen. Willen jullie meer weten, dan kun je ook contact met ons opnemen.

Hilly en Nico Bosma en Julius

Hoofdweg 1812, 2157 ND te Abbenes