Februari 2011

Met verdriet schrijf ik de laatste update van onze teckel Loekie. Loekie is op 11 februari 2011 overleden aan de gevolgen van een insulinoom - pancreas kanker. Tot een paar minuten voor zijn dood was Loekie erg vrolijk. Na het eten verslechterde hij en kort daarna was hij dood. Loekie overleed exact 6 jaar na vaststelling van zijn nek- en schouder hernia.

Dankzij de kunsten van Dorit Aharon hebben wij 6 jaar lang kunnen genieten van een vrolijke teckel die geen last meer had van zijn hernia. Het is onwennig en onwerkelijk dat hij er niet meer is. De enige troost is dat onze teckel veel leed bespaard is geweest. We zijn Dorit Aharon en de Dierenkliniek de Woldberg (Steenwijk) zeer dankbaar voor de wijze waarop zij Loekie hebben behandeld in de laatste 6 jaar.

Zijn dood kwam toch nog onverwachts. Een week eerder werd hij nogal sloom en had veel trek in eten. Loekie is altijd een slechte eter geweest. We dachten dat zijn schildklier opeens sneller ging werken. Uitslag van het bloedonderzoek toonde aan dat hij een zeer laag glucose gehalte had. Een dag later, ondanks extra voer, was de glucose nog lager

We zijn ook naar de Kompaan (Ommen) geweest voor een bevestiging van het vermoeden van Insulinoom. Op woensdag 9 februari is de diagnose bevestigd door dr. Rob Gerritsen. Met een aangepast dieet kon Loekie nog 6 maanden tot 1 jaar leven.

Toen hij een nek- en schouderhernia kreeg, hebben wij altijd gezegd: Liever een korter maar vrolijk leven dan een teckel zonder pret. Loekie was altijd opgewekt. Pret heeft hij ook na de hernia gehad. Vorig jaar nog moesten wij meneer 4 keer uit de sloot halen omdat hij naar het paard van de buren wilde gaan. Een andere keer wist hij toch een weg te vinden naar een andere boerderij om de kippen van de buren te terroriseren.

In december 2010 en januari 2011 zijn wij nog met hem naar Spanje geweest, waar hij veel gewandeld heeft en nog eens achter hagedissen aan ging. Binnen was hij heel braaf. Hij had 4 vachtmanden die hij dagelijks zelf naar kantoor bracht en aan het einde van een 'werkdag' weer naar achteren bracht. Onze troost is dat Loekie niet aan een hernia is overleden en geen pijn heeft geleden.

Als afsluiting wil ik ook nog mevrouw Velleman van de Hernia hulplijn van de Teckelclub bedanken die ons destijds heeft geadviseerd om contact op te nemen met Dorit Aharon.

Beste Dorit: Nogmaals veel dank voor de afgelopen 6 jaar. Mede dankzij u hebben wij nog een leuke periode met Loekie kunnen hebben. Er blijft nu alleen de herinnering aan een zeer bijzonder en markant teckeltje. Als laatste een aantal foto's van Loekie in zijn periode 'na de nek- en schouder hernia'.

Mevrouw Hellingman