Toen Lodewijk amper 4 maanden oud was, begon hij kreupel te lopen. Na medicijnen en uiteindelijk onderzoek bij de orthopeed is hij met 5.5 maand geopereerd aan beide voorpoten. Lodewijk heeft het Radius Curvus Syndroom, een afwijking waarbij het spaakbeen en de ellepijp niet gelijkmatig groeien en de hond last krijgt van de ellebooggewrichten en de poten steeds krommer worden.

Er volgde een lange en moeilijke revalidatie van 3 maanden. Helaas bleek in de loop van de revalidatie dat Lodewijk nog steeds niet goed liep. Wat opviel was dat hij met zijn linkerpoot heel snel uitgleed op de vloer thuis en dan piepte en weken heel mank liep.

Na nogmaals onderzoek bij de orthopeed constateerde deze een overbelast biceps. Voor de zekerheid een foto van de schouder gemaakt en bij toeval zagen we daar artrose en ook in een paar rugwervels. Lodewijk was toen 11 maanden. Na inspuiting van het schoudergewricht volgde helaas geen verbetering.

Na hele goede zorg door de orthopeed en een operatie die goed geslaagd was, had ik het idee dat we voor het resterende probleem toch andere zorg nodig hadden. Inmiddels had ik al wel van het werk van Drs. Dorit Aharon gehoord en gelezen maar dacht altijd dat dit alleen voor rugproblemen was. Toch een afspraak gemaakt en na een warm welkom en een regen aan lekkere koekjes voor Lodewijk, ons verhaal verteld. Inmiddels was Lodewijk 12 maanden oud.

Lodewijk moest even voorlopen en werd daarna uitgebreid onderzocht. De rechter knieschijf stond niet helemaal goed, het bekken was scheef, net als een paar rugwervels en het linker ellebooggewricht stond niet goed. Dit alles werd direct recht gezet. Drs. Dorit Aharon gaf aan dat ze positief was maar dat kreupelheid in de voorhand ook heel hardnekkig is. Met een opbouwschema, supplementen, een afspraak voor over 3 weken en een positief gevoel gingen we naar huis.

Thuisgekomen merkten we direct dat hij niet meer weggleed op de vloer met zijn linkervoorpoot. Hij kon als een jonge hond rondrennen met onze andere honden zonder zijn poot vreselijk te verzwikken. Niet meer de hele dag roepen “rustig” en “niet rennen”, wat een verbetering! Dit was dus waarschijnlijk de reden geweest dat de biceps zo overbelast was en bleef.

Na 3 weken terug op controle. Lodewijk liep nog niet helemaal goed, maar leek wat stabieler. Alle wervels en gewrichten werden gecontroleerd en stonden nog steeds goed. Dus verder opbouwen en over 3 maanden terug.

In die 3 maanden is Lodewijk helemaal opgebouwd in beweging, hij doet alles weer. Spelen met andere honden en lange wandelingen. Hij loopt heel goed en heeft geen terugval meer na een zware inspanning. Maar de controle zou moeten uitwijzen of alle wervels en gewrichten nog goed staan!

De controle van 3 maanden was dus ook erg spannend. Lodewijk vind de kliniek en Drs. Dorit Aharon inmiddels zo leuk dat hij al 5 minuten voor aankomst begint te joelen in de auto van blijdschap (zoals een Teckel dat zo goed kan). Lodewijk is uitgebreid onderzocht en helemaal goedgekeurd. Lodewijk mag alles doen en vooral lekker een jonge ondeugende hond zijn, wat hij zolang heeft moeten missen. Ik had niet durven hopen dat we zonder enige medicijnen Lodewijk weer zo goed in de benen zouden krijgen!

Omdat Lodewijk wel artrose heeft, wat helaas niet beter wordt, blijven we onder jaarlijkse controle. Samen met de supplementen, aangepast voer en Drs. Dorit Aharon zijn we heel positief voor de toekomst en hopen we Lodewijk heel lang actief en pijnvrij te kunnen houden.

Achteraf denk ik wel: hadden we direct in het begin van de revalidatie Drs. Dorit Aharon er maar bij gehad, dat had waarschijnlijk een hoop onnodige klachten voorkomen. Maar wat zijn wij ontzettend gelukkig dat onze kleine man van nu 16 maanden zo goed is hersteld na een jaar van grote zorgen!

Groetjes van Anton en Astrid Schinkel en een knuffel van Lodewijk