Wij van Dierenkliniek Vondelpark hebben een praktijkkat genaamd 'Kikker".
Op 27 juni 2015 maakte Kikker een ongelukkige val van een balkon van 2 hoog, hij was toen één jaar oud. Hij kon daarna zijn achterpoten niet meer gebruiken. De eigenaar is meteen met hem naar de spoedkliniek gegaan. Daar zijn röntgenfoto's gemaakt. Er werden gelukkig geen breuken gevonden. De volgende dag leek het al iets beter te gaan met die arme Kikker. Hij bewoog zelfs even zijn staart dus de eigenaar koos ervoor om hem mee naar huis te nemen.
Een dag later kwam de eigenaar met Kikker op controle bij ons in de kliniek. De arme jongen lag behoorlijk in de kreukels. Niet alle reflexen waren aanwezig maar wel een aantal, dus we besloten het een kans te geven. We hebben Kikker bij ons opgenomen voor langere tijd zodat we ook dagelijks zijn blaas konden legen, want dat kon hij echt nog niet zelf. Zijn achterhand was volledig verlamd.
Het was een spannende tijd voor zowel de eigenaren als voor ons. Elke dag hoopten we weer op een beetje verbetering. De eigenaar kwam iedere dag op bezoek en tussentijds waren wij met het hele team druk bezet om Kikker alle zorg te geven die hij nodig had. We gaven hem pijnstillers, leegden zijn blaas en darmen, hielpen hem meerdere keren per dag met eten, we hebben hem gewassen met een vochtig washandje, deden fysiotherapie met zijn achterpoten, hij kreeg massages en vooral heel veel liefde en knuffels. Beetje bij beetje ging Kikker vooruit! Hij kon weer zelf naar de bak, kon zichzelf verzorgen en voortbewegen, al was hij nog steeds heel wiebelig op de pootjes. Hij mocht weer terug naar huis!!
Elke dag zat er verbetering in maar helaas bleek na een paar maanden dat hij toch wel heel veel last bleef houden van incontinentie van urine. Dit werd voor de eigenaar een onhoudbare situatie in huis en in overleg hebben we besloten hem hier als praktijkkat op te nemen. Ook hier laat hij nog wel eens wat druppeltjes vallen maar een praktijk is er toch meer op gebouwd om hygiënisch schoon te maken en hier is het dus geen probleem.
Kikker, 'onze directeur', loopt de hele praktijk rond. Hij beklimt de trappen en komt inmiddels in de binnentuin, ligt vaak op schoot bij onze medewerkers en is de honden de baas... Kortom, hij heeft het denk ik best naar zijn hier en wij houden van hem!
Omdat Kikker nog behoorlijk wat zenuwbeschadiging heeft over gehouden aan zijn val, loopt hij nog steeds wankel. Een aantal maanden geleden hebben we besloten met hem naar Dorit Aharon te gaan. Daar is hij een aantal keren orthomanueel behandeld. De verwachting is dat hij nooit helemaal normaal zal lopen maar dat er wel verbetering op zal treden. Nou en of we verbetering zien!
Kikker loopt veel beter na de behandelingen, hij kan zelf op een stoel springen, hij loopt de trappen op en af en we vinden zelfs minder urinedruppeltjes... We gaan nu elke drie maanden op controle bij Dorit Aharon. Dorit, bedankt!!!
Update 13 juni 2017: Het gaat heel goed met Kikker
Kikker Onze directeur stelt zich graag zelf aan u voor! “Hi, ik ben Kikker, oftewel de directeur van Dierenkliniek Vondelpark. In december 2016 ben ik officieel hier komen wonen. Dit gebeurde nadat ik een paar maanden eerder van heel hoog naar beneden ben gevallen, recht op mijn billen. Daardoor was ik verlamd met mijn achterpootjes en kon ik niet meer zelf plassen. Mijn toenmalige bazin was ontzettend geschrokken en deed alles wat ze kon om me te helpen. Een paar keer per dag masseerde zij mijn blaas zodat ik kon plassen, maar dit werd steeds moeilijker. Zo heb ik de lieve mensen van de praktijk leren kennen. Een flinke tijd heb ik hier in de opname gezeten. Eerst met een katheter in zodat mijn blaas niet kapot zou gaan, na een paar dagen kon ik het gelukkig weer zelf. Ik bleef wel nog, zodat de Vondelparkers (zo noem ik ze maar even voor het gemak) iedere dag een paar keer met mij fysiotherapie konden doen. Beetje bij beetje leerde ze me weer lopen. Gelukkig had ik geen pijn! Na een tijdje ging dit zo goed, dat ik weer lekker naar huis mocht. Toch was er nog het één en ander wat thuis heel moeilijk was. Zo ben ik een beetje incontinent en viel ik vaak om in de kattenbak (niet verder vertellen hoor!). Hierdoor was ik vaak helemaal vies, en daar heb ik een hekel aan. Mijn toenmalige bazin had gewoon een drukke baan, dus soms liep ik de hele dag vies rond. Door mijn wiebelige achterpoten is het namelijk erg moeilijk om mezelf schoon te houden. Deze situatie begon ik wel erg vervelend te vinden… Daarom woon in nu bij Dierenkliniek Vondelpark. Hier kunnen ze me altijd direct schoonmaken en hoef ik nooit meer vies rond te lopen! Ik heb het hier ontzettend naar mijn zin en wordt terecht de directeur genoemd. Honden ben ik de baas, ik doe precies wat ik zelf wil op de kliniek, geen één zak voer is veilig voor me en ik zeur net zo lang bij iedereen totdat ze me geven wat ik wil. Ik weet precies hoe ik iedereen om mijn pootje kan winden. Ik kan de tuin in wanneer ik wil en dagelijks worden mijn beentjes gemasseerd. Wat een heerlijk leven!
