16 weken geleden gleed Max uit toen hij heerlijk achter de appels aanrende in de boomgaard. De buurvrouw die hem uitliet wist gelijk dat het serieus mis was...een harde gil en Max bleef stil liggen. Hij kon helemaal niks meer. Er werd gelijk actie ondernomen, naar de weekend spoedarts want het was zondag.

Hier werden röntgenfoto's gemaakt en de volgende dag zijn we gelijk naar onze eigen dierenarts gegaan. Wat we zelf al wisten hoorden we nogmaals van onze dierenarts Leo, een erg slechte prognose want Max is verlamd vanaf de rug en kan niet meer lopen of zelf poepen, plassen, staan of zitten. "Als er iemand is die jullie kan helpen is het dierenarts Aharon"... aan deze woorden denk ik nog vaak terug en ik ben dankbaar voor deze doorverwijzing! De volgende dag gingen we naar Noorden... nogmaals te horen gekregen dat de prognose erg slechts is. Max heeft verlamming gradatie 4. We mogen wel hopen maar verder nergens op rekenen.

Maar na de behandeling ziet Max er meer ontspannen uit en we gaan aan de slag! Eerst nog even langs het MRI centrum Dordrecht voor extra informatie/onderzoek om evt. een hernia uit te sluiten en dit was inderdaad niet het geval. Maar Drs. Aharon wist het al, een embolie in het ruggenmerg! Er breken drukke tijden aan... katheteriseren, elke 2 uur omleggen om smetplekken te voorkomen en wassen & oefeningen doen. Maar Max is een gewillige en stoere patiënt! Hij maakt best grote sprongen vooruit, na een paar dagen kan hij zelf plassen en hij leert stapje voor stapje weer lopen. Eerst op 3 poten maar ook de 4de poot gaat meedoen.

Wat een feest was het toen hij na een paar weken zelf opstond, na 10 weken kon lopen zonder tuigje en nu 16 weken later weer kan rennen door de boomgaard. Wat kan er enorm veel gebeuren in 16 weken!

Mevrouw Aharon en collega's, heel erg bedankt voor de goede zorgen!