Dat er iets niet goed zat bij Chef waren we al snel achter. Onze vrolijke, drukke, 3-jarige Franse Bulldog was ineens een stuk minder vrolijk. Hij hield zich bijzonder rustig en af en toe piepte hij. Duidelijk was dat hij pijn had, maar waar?

Lichamelijk onderzoek wees steeds niets uit, Chef liet zich niet kennen. Na meerdere artsen te hebben gezien, is middels een CT-scan ons vermoeden bevestigd; Chef heeft een flinke nekhernia (C3 en C4). De arts die de CT-scan beoordeeld heeft, adviseerde Chef zes weken bench rust te geven en schreef pijnstilling voor. De arts dacht dat een operatie niet nodig zou zijn, Chef had immers geen uitvalsverschijnselen. Hij ging ervan uit dat Chef de hernia zelf wel de baas zou worden.

Buiten het feit dat dit geen fijne berichten zijn, waren we blij dat we eindelijk wisten wat er met hem aan de hand was en leek de prognose gunstig. We maakten een plekje vrij in de woonkamer waar Chef de aankomende tijd in zou vertoeven en begonnen met de medicatie.

Ondanks de pijnstilling bleef Chef veel pijn houden. Hij krijste weliswaar niet meer maar hij bleef meerdere malen per dag stokstijf stilstaan, met zijn nek en hoofd zo stil mogelijk. We hoopten dat de pijnstilling verlichting zou bieden, maar tot op heden leverde het niets op en bleef Chef veel pijn hebben.

Mijn ouders hebben goede ervaringen met de behandelmethode van dokter Aharon. Jaren geleden heeft zij hun teckel Sooyke behandeld met zeer positief resultaat. We maakten een afspraak om te kijken of zij iets voor onze Chef kon betekenen. Gelukkig konden we dezelfde week nog terecht.

Chef vermande zichzelf en kwam weer als de vrolijke bulldog binnen. Dokter Aharon heeft hem nagekeken en een aantal wervels achter in zijn rug rechtgezet. Gaandeweg het consult kreeg Chef opnieuw veel pijn. De ‘pijnaanvallen’ die hij thuis één à tweemaal per dag had, kreeg hij ook hier. Hij bleef weer stokstijf stilstaan en verroerde zich nauwelijks. Dokter Aharon vertelde me dat deze nekpijn de ergste pijn is die een hond kan hebben en dat ze goede ervaringen heeft met operatief ingrijpen bij een dergelijke hernia door een specialist.

Een operatie?! Daar schrok ik wel even van. Dat had ik niet zien aankomen. Ik was juist blij dat dit niet nodig zou zijn, dat we hem zo'n ingrijpende ingreep niet aan hoefden te doen. Het was vrijdagmiddag en dokter Aharon zou kijken of we vandaag nog terecht konden zodat we zo niet het weekend in hoefden te gaan. Ze heeft voor ons een spoedafspraak gemaakt bij de Specialistische Dierenkliniek Utrecht en op haar advies gingen we ernaartoe voor een second opinion.

Terwijl we in de wachtkamer zaten, belde onze eigen dierenarts uit Nijmegen. Hij had het bericht van dokter Aharon al ontvangen en informeerde hoe het ging. Ik praatte hem bij en hij adviseerde ons Chef niet te laten opereren. Middels therapie zou de hernia wel weggaan en zou een operatie Chef bespaart kunnen blijven. Dit maakte de keuze er niet makkelijker op. Zoveel adviezen hadden we gekregen de afgelopen week. Wat zou nou de beste optie zijn voor Chef???

Edgar Scheepens bekeek de CT beelden. Hij legde ons uit dat Chef een behoorlijke nekhernia had, 40% van zijn ruggenmerg is vernauwd. Zijn lichaam krijgt een deel wel opgelost (het nucleus materiaal droogt in) maar nooit helemaal en de kans bestaat dat hij dan altijd nekpijn houdt. Ook al zou Chef dit dan waarschijnlijk niet laten merken. Bulldogs hebben een hoge pijngrens, dit was ons weer erg duidelijk geworden de afgelopen periode.

Edgar Scheepens legde alles op een duidelijke manier uit en beantwoordde onze vragen. We raakten ervan overtuigd dat een operatie toch de beste optie leek voor Chef. Hij kon direct geholpen worden.

Na drie zenuwslopende uurtjes konden we weer naar Chef toe. Alles was goed gegaan en hij mocht, nadat hij goed wakker was, weer mee naar huis. De aankomende weken moest hij benchrust houden. Zes keer per dag maximaal vijf minuten naar buiten voor zijn behoeften en verder in de bench blijven. Op de terugweg naar huis belde dokter Aharon nog even op om te informeren hoe het was gegaan vandaag.

Na een aantal dagen zagen we de oude Chef weer terugkomen. Hij werd steeds actiever, levendiger en ontspannen. Zo hadden we hem een poosje niet gezien! Het werd ons ineens duidelijk dat hij waarschijnlijk al langer last heeft gehad van zijn nek. Hij sliep weer op zijn rug met zijn poten in de lucht, was niet meer angstig met het afdoen van zijn borsttuig en kauwde weer op zijn brokjes...

Twee weken later gingen we terug naar Noorden en Utrecht voor (wond)controle. Alles zag er goed uit en we mogen weer met hem gaan wandelen. Langzaamaan beginnen en per week uitbreiden. De aankomende drie maanden na de operatie mag Chef nog niet rennen, springen of spelen. Spelen met een bal, trekspelletjes of speelgoed waarmee hij met zijn kop schudt, mogen nooit meer. Chef zal altijd een nekpatiënt blijven.

We hebben nog een hele weg te gaan maar zijn erg opgelucht hoe het uiteindelijk gelopen is. We zijn tevreden over de behandeling van dokter Arharon, dat zij ons een operatie adviseerde en zich heeft ingezet dit op een zo kort mogelijke termijn te realiseren. We zijn de Specialistische Dierenkliniek Utrecht dankbaar dat zij een plekje vrij hebben gemaakt om onze Chef te helpen, ook al was het vrijdagavond. Edgar heeft ons op een prettige manier geholpen. Hij nam onze bezorgdheid rondom een operatie serieus, heeft onze twijfels weggenomen en naar ons idee het juiste advies gegeven!

Hoe snel Chef nu weer de oude aan het worden is, een hondje zonder pijn, hadden we niet kunnen denken.

Sophie en Rob