Ook Orthodoxe Joden hebben de praktijk van dr. Aharon gevonden! Als een Jood een hond heeft, dan is de hond geen hond of de Jood is geen Jood (Jiddische gezegde).

Hoewel wij orthodoxe Joden zijn, hebben wij altijd al honden gehad. Met name Hollandse herders. Al twintig jaar hebben wij deze prachtige dieren in huis. En als er maar iets aan de hand is, zitten we direct bij de dierenarts en geen kosten noch moeite worden dan ook bespaard. Zo ook met onze Hollandse herder Jahroah.

De inmiddels ruim tienjarige reu kreeg anderhalf jaar geleden naar mijn idee een heupprobleem. Hoewel zowel mijn echtgenoot als de dierenarts het probleem niet met het blote oog zagen wat ik dacht te zien, gaven de foto's duidelijkheid. Jahroah (eigenlijk Jaroach uit Divrei Jamiem/Kron. I 5:14) heeft een chronisch onderrug probleem. Onze dierenarts heeft ons vervolgens geadviseerd om naar dokter Aharon te gaan, naar zijn zeggen de beste Orthomanuele therapeut van Nederland.

Verbaasd!

De kracht van G'dvrezendheid vereist óók dat dat je geen aanleiding mag geven waardoor enig schepsel lijdt, dit geldt zelfs voor de dieren. Je moet barmhartigheid en mededogen tonen jegens hen. Pad van de Oprechten van de RaMCHaL (Rabbi Mosje Chaim Luzzatto, 18e eeuw, hoofdstuk 19).

Dokter Aharon, afkomstig uit Israël, heeft haar verbaasdheid direct geuit bij het zien van "Sjw'arts Wajserige Jidden" (orthodoxe Joden) met een hond. En dat is niet alles. We hebben niet één Hollandse herder, maar twee Hollandse herders én een parkiet. Haar verbazing is terecht. Dit komt erg weinig voor onder orthodoxe Joden, maar we zijn echt niet de enige. Mijn reactie was in de eerste instantie kort en was in de volgende strekking:

Onder de regels van Ahavat Haberiot, liefde voor alle schepsels van G'd, is tsa'ar ba'alei chajjiem - wreedheid naar dieren - ter strengste verboden. Barmhartigheid en het goed behandelen van dieren worden juist gestimuleerd (Talmoed Shabbat 117b; Dwariem/Deut. 22:9). Dit impliceert dus ook medische hulp voor je dier. In ons geval betekent dit onze honden en parkiet.

Daarnaast zegt onze beroemde Geleerde en Commentator op de Tora (de eerste vijf boeken van het 'Oude Testament') RaSJi op de vers Wajjiqra/Leviticus 25:7 dat wanneer de wilde dieren op jouw veld geen eten meer kunnen vinden, dan ben je verplicht deze wilde dieren bij te voeren vanuit jouw privémiddelen!

Nadat dokter Aharon Jahroah geweldig heeft geholpen en in slechts één behandeling zijn probleem heeft opgelost, hebben we verder bijgepraat over het Jodendom en dieren. Zij had terecht veel vragen, omdat in de Joodse gemeenschappen dierenliefde niet een prioriteit is, waardoor dokter Aharon in Israël ook geen orthodoxe Joden met dieren is tegengekomen.

Honden zijn onrein, maar volgens de Tora bezitten zij een zeer bijzondere status. Ik begon meteen te vertellen over de positie van de honden binnen het Jodendom. Hoewel ze als onrein worden beschouwd en in onze heilige Geschriften enkele negatieve vermeldingen over honden worden gemaakt, hebben de honden onder aan de streep een geweldig bijzondere status. Ik zal er enkelen van noemen.

Toen wij nog slaven in Egypte waren, en de eerst geborenen werden gedood, heeft geen één hond aangeslagen. Dit gaat tegen de natuur van de hond in. De Geleerden leren dat honden bovennatuurlijke zintuigen bezitten. Ze zijn namelijk erg opmerkzaam wanneer de malach mawet - engel des dood - in de buurt is. Alleen de honden hebben deze sterke onderscheid of er een slechte macht of een goede macht in de buurt is.

Aan ieder schepsel is een lied toegewezen om te zingen voor Hasjem. Dit heet de Perek Sjierah. Ook de honden hebben een deel. De honden komen in Perek Sjierah als laatste aan de beurt, omdat het lied van de hond voor Hasjem het hoogste niveau van alle andere liederen is. Hun lied is namelijk Tehilliem/Psalm 95:6 en deze luidt: "Kom! Laten we ons oprichten en buigen, laten we knielen voor Hasjem onze Maker."

Zij hebben deze eer verdiend, omdat de honden niet alleen bij de dood van de eerstgeborenen in Egypte stil waren, maar ook bij de Uittocht uit Egypte zelf, toen wij als een heel volk dat land verlieten. Ook dit gaat tegen de natuur van de hond in. De beloning voor de honden voor hun trouw aan het Joodse volk in Egypte gaat volgens de Kabbalah - de diepere betekenis van de Tora - nog vele malen dieper, mooier en verder. Deze is te lezen in het artikel "Honden en het geheim van de Opstanding der Doden" naar aanleiding van een les van Rabbi Yitzchak Grinsburgh, Kvar Chabad, Israël.

Verder is het woordje "hond" in het Hebreeuws "kelev". "Kelev" heeft een numerieke waarde (gematria) van 52. Een van G'ds Namen heeft ook een gematria van 52. De naam van Elijahoe (Elia), de profeet die de Mosjiach (Messias) zal voorgaan, heeft eveneens ook de getalwaarde van 52. Daarom zeggen de Geleerden dat wanneer een hond blij is, moet er een ziel in de buurt zijn die veel kadoesja, heiligheid, bevat.

De Maharal - de rabbijn van Praag in de 16e eeuw - schreef dat het woordje "kelev" afkomstig is van de woorden "kemo lev", wat "zoals het hart" betekent. Dit riekt naar de uitdrukking dat een hond je beste vriend is, wat door de Kabbalah al eeuwen wordt verkondigd.

Waarom orthodoxe Joden meestal geen dieren hebben

Door de terughoudendheid binnen de orthodoxe gemeenschap naar dieren, wordt er afgevraagd of orthodoxe Joden wel een hond mogen bezitten of überhaupt wel een huisdier thuis mogen houden. Het antwoord is ja, wij mogen dat. Er bestaat voor orthodoxe Joden geen verbod op het houden van een huisdier of specifiek een verbod op het hebben van honden. Historisch gezien zijn er tal van verwijzingen die ons kunnen vertellen dat tijdens de Misjna en Talmoed periode (300 jaar voor het gewone jaartal tot 200 na het gewone jaartal) er Joden waren die honden bezaten. Ook in de middeleeuwen waren er Joden die honden hielden.

Hoewel het dus niet verboden is, komt het hebben van een huisdier, in het bijzonder honden, zeker veel minder vaak voor bij orthodoxe Joden dan onder de algemene bevolking. Dit komt enerzijds door de Halacha (Joodse religieuze wet) die strenge regels aan het houden van dieren hangt, maar het is anderzijds ook een cultureel aspect. Zoals het hebben van een hond in Europese en Israëlische Joodse gemeenschappen ongebruikelijk is en in sommige gemeenschappen zelfs ondenkbaar is het in de Verenigde Staten wel mogelijk om orthodoxe Joden tegen te komen met een hond of een ander huisdier.

Zo heb ik uit de eerste hand gehoord dat een chassidische rabbijn die in de omgeving van 770 Eastern Parkway woont -- dat het bolwerk van Lubavitscher Chassidiem vormt -- een hond heeft. Jaren geleden heeft hij een jonge hond gevonden. Omdat hij de eigenaar nooit heeft kunnen achterhalen, woont de hond -- inmiddels een senior -- nog steeds bij hem in huis en is het onderdeel van zijn grote gezin.

In de meest orthodoxe buurt in Jeruzalem, “Mea Sjariem“, zijn wij op bezoek geweest bij een groot gezin dat aangesloten is bij de meest strenge stroming binnen het Jodendom (de Toldot Aharon). Deze mensen hielden vogels in de huiskamer.

Verder zijn orthodoxe Joodse families over het algemeen zo groot, waardoor het houden van een hond niet altijd even praktisch is. Echter door het feit dat tijdens de progrom's en de Sjoa (Holocaust) honden werden ingezet om Joden te intimideren, is de angst voor honden in de Joodse gemeenschappen haast genetisch aangelegd.

Regels als je toch een hond hebt, of zelfs twee...

Er zijn dus wel orthodoxe Joden die honden, katten of andere huisdieren hebben. Er zijn echter wel een aantal overwegingen en regels waar men rekening mee moet houden, met name bij het bezit van een hond. Deze regels strekken zover waardoor het voor vele dierenliefhebbers, die je óók onder de orthodoxe Joden kunt vinden, te ingewikkeld en te tijd rovend zijn.

Enkele voorbeelden: volgens de Joodse Wet “Halacha“ zijn wij verplicht om de dieren met zorg en compassie te behandelen. Dit principe heet zoals eerder gemeld Ahavat Haberiot, liefde voor alle schepsels van G'd (Wajjiqra/Lev. 19.18; Avot van Rabbi Nathan 16). Want dat doet G'd Zelf ook (o.a. Jonah 3:8; 4:11; Tehilliem/Ps. 145). Wij hebben als Joden de opdracht G'ds wegen te imiteren (wat 'geschapen naar Zijn beeld' betekent). Dus ook in de zorg naar dieren toe en dat moet op een humane wijze gaan.

Dit kan verder strekken dan de gemiddelde dierenliefhebber voor ogen heeft. Zo kan het dus gebeuren dat de zorg voor een ziek parkietje je 500 euro kan kosten om het niet onnodig te laten lijden. Dit hebben wij al twee keer zelf moeten ondervinden. Als je dat kan betalen maar daardoor bijvoorbeeld niet op vakantie kan gaan, ga je niet op vakantie. Zorg voor dieren gaat voor luxe.

Ook moeten wij volgens de Halacha onze dieren als eerste te eten geven, dan pas ons gezin en onszelf. De reden is dat dit gebod dankbaarheid en waardering toont aan de dieren die in onze basisbehoeften voorzien. Een tweede reden is dat dieren niet verdrietig mogen worden als zij met lege maagjes moeten toekijken hoe heerlijk wij eten. Wij moeten dus sterk rekening houden met de emoties van onze dieren. Uit tientallen jaren ervaring kan ik de discussie met iedere hondentherapeut aan: het verpest de roedelorde absoluut niet wanneer je je honden eerst eten geeft en dan jezelf. Dit kan ook niet als de Schepper van dier en mens ons dit heeft opgedragen!

Terug naar Jahroah. Tijdens bezoekjes aan dokter Aharon erna hebben wij onderling meer uitgeweid over de rol van de hond volgens de Joodse Leer. Deze rol strekt vele malen verder en is veel ingewikkelder dan hier wordt verteld.

Ondertussen staat Jahroah structureel om de zes maanden onder controle waardoor hij in staat is een paar keer per dag lekker ruig met Cindy (links op de foto), onze schitterende jonge Hollandse Herder teef die hij buitengewoon goed heeft opgevoed, te spelen. Jahroah heeft inmiddels heel goed door wat zijn grenzen zijn en die overschrijdt hij ook niet meer in zijn enthousiasme.

Mijn wens is nog vele, vele jaren met Jahroah naar dokter Aharon voor controle te kunnen. Voor zowel de contacten die wij als Joden onderling hebben, als het feit dat dit betekent dat Jahroah nog gezond genoeg is.

Ik raad iedereen met honden die bewegings- of gewrichtsproblemen hebben dokter Aharon ook van harte aan.