Wij hebben twee Australische Labradoodles, Roby van 4 jaar en Yindi van 3 jaar. Met beide honden werd Agillity gedaan, maar ongeveer een jaar geleden viel het ons op dat Roby bij het op de bank springen plotseling piepte en “dat doet ze anders nooit”. Wij zijn kort daarna naar onze dierenarts gegaan en daar werden röntgenfoto’s gemaakt, die volgens de dierenarts op een hernia wezen. Wij waren behoorlijk geschrokken en zagen een sombere en pijnlijke toekomst voor onze oogappel in het verschiet.

Toen wij een hondenkeuring bezochten, spraken wij met iemand die ons vertelde over orthomanueel dierenarts mw. Aharon en de verrassende resultaten die zij boekte met haar orthomanuele therapie. We konden al snel terecht en gingen met Roby naar het landelijk gelegen Noorden.

Eerst wilde mw. Aharon even dat ze een stukje heen en weer liep om een eerste beoordeling te doen. Ze zag al direct dat er iets niet goed zat. Op de grond werden alle wervels van Roby nagelopen en er bleken enkele niet goed te zitten. De vakkundige handen van mw. Aharon deden hun werk en Roby liet merken dat er iets was rechtgezet door eens even achterom te kijken met een blik van “wat doe jij nou...”

Mw. Aharon gaf ons instructies voor Roby en we maakten een vervolgafspraak. Ze zei dat we zeker zouden merken dat Roby zou veranderen in haar gedrag en...waarachtig, ze is weer heel speels en vrolijk. Een groot contrast met het timide hondje wat ze daarvoor was geworden!

Yindi hebben we vanaf dat ze zes maanden oud is. Ze komt uit een gezin waar ze niet al te best behandeld is. Het viel ons op dat ze een beetje een x-pootje had, maar we dachten dat het aangeboren was. Daarnaast was ze altijd heel paniekerig, zeker als er andere honden bij haar in de buurt kwamen. Ze liep dan luid gillend en met een lage rug weg. Wij dachten dat ze onzeker was of zo. Doordat we dit vertelden zei Mw. Aharon dat het een goed idee was om Yindi ook een keer mee te nemen.

Toen wij de tweede keer terug kwamen op de praktijk, liep Yindi ook even heen en weer en wat bleek...zowel in haar rug als in haar nek stonden enkele wervels niet goed. Yindi moet zeker pijn hebben gehad en puur op karakter de hondentrainingen gevolgd hebben.

Toen Yindi behandeld werd, sprong ze bijna tegen het plafond! We moesten haar goed vasthouden zodat ze behandeld kon worden. Toen ze even mocht rondlopen en daarna weer alle wervels werden nagelopen, gaf ze opmerkelijk genoeg geen kik. Hoe kan dat nou? De verklaring was simpel...de wervels stonden weer goed en pijnloos! Ook haar x-pootje bleek niet aangeboren en stond waarachtig weer recht. Ongelofelijk gewoon.

We zijn mw. Aharon heel dankbaar dat zij onze schatten behandeld heeft en dat ze weer vrolijk rondrennen met twee blije baasjes!