Maandag 12 januari 2015
Vanmorgen om 06.50 uur zat ik in de auto om -de aan de achterpoten verlamde- Gijs voor de tweede keer binnen 10 dagen door Dorit Aharon in Noorden te laten behandelen voor een hernia.Twee jaar geleden is Gijs óók al door Dorit Aharon behandeld en tot 10 dagen geleden hebben we nooit meer iets van de rugproblemen gemerkt.
Tien dagen geleden zagen we dat Gijs pijn in z'n rug kreeg en onze eigen dierenarts constateerde opnieuw een hernia. De stap om Dorit Aharon opnieuw te bezoeken was een logische. De wervels van Gijs werden door haar vakkundig rechtgezet en met de nodige instructies gingen we weer naar huis.
De eerste dagen zag je Gijs opknappen. We hielden ons aan de meegekregen instructies, maar zaterdag 10 januari was het helemaal mis!! Gijs ging zienderogen achteruit. Hij kreeg steeds meer pijn en ging moeilijker lopen. Zondag zijn we twee keer naar de eigen dierenarts geweest. Gijs kreeg pijnstillers en een middel wat de zwelling in z'n ruggenmerg zou verminderen, helaas zonder resultaat.
In Noorden aangekomen vond Dorit Aharon de toestand van Gijs erg zorgwekkend. Ondanks dat wij erg negatief tegenover een hernia operatie stonden, raadde ze deze tóch met klem aan! (Hiervoor onze grote dank). Ze adviseerde ons om Gijs aan Edgar Scheepens van de Specialistische Dierenkliniek te Utrecht te laten zien. Er werd naar de SDU gebeld en we konden direct komen.
Ná het onderzoek door Edgar Scheepens van de SDU mochten we een MRI laten maken bij de universiteitskliniek in Utrecht. Gelukkig ook geen wachttijd, direct door! Terwijl wij weer terug naar de SDU reden, is de MRI bekeken door Edgar met als gevolg dat we Gijs konden achterlaten, die vervolgens met spoed geopereerd is!
Om half zes belde dierenarts Edgar. De operatie was héél goed gegaan! Deze was écht dringend noodzakelijk. De rotzooi die de hernia veroorzaakte, spoot tijdens de eerste snee al naar buiten, zoveel druk zat erop! De prognose was niet goed! Er was een gedeelte van het ruggenmerg blauw verkleurd en dát kon niet door middel van de operatie hersteld worden. Dat moest herstellen door strikte rust.
Gijs was veroordeeld tot vier weken campingbedje/bench rust. Gijs had een katheter, ik mocht 2x per dag urine afnemen en ik kreeg een hele lange 'to do and not to do' lijst mee naar huis! Op 14 januari heeft Gijs echter zelfstandig langs de katheter geplast. Wat was ik blij dat er over m'n handen werd gepiest!! De katheter kon 15 januari door onze eigen dierenarts al verwijderd worden!
30 januari zijn we op controle bij Dorit Aharon en Edgar Scheepens geweest! Beiden waren zeer verrast over de vooruitgang van Gijs! Hij gebruikt z'n 4 pootjes weer en mag een paar keer per dag even rond huppelen.
We waren in de maanden januari en februari overdreven voorzichtig met Gijs. We hebben heel veel oefeningen gedaan, maar zeker niets overbelast. Gijs is een kleine hond en vindt alles goed wat ik doe. Ik heb 4 gaten in een brede sjaal geknipt waar z'n poten doorheen konden en hij heeft in de maanden maart/april regelmatig in het ligbad gezwommen.
Nu, eind mei, kan ik vertellen dat Gijs voor 95% weer de oude is. Het enige wat hij niet graag doet (maar wél kan) is op de bank springen. Hier ben ik niet rouwig om. Ook, in de hitte van het spel met de andere teckels hier in huis, slaat hij soms als een konijn met z'n achterpoten.
Tijdens de laatste controle vertelde Dorit Aharon mij dat het herstel zeker tot het eind van het jaar doorgaat! En telkens zien we weer een vooruitgang! Hij gaat nu ook weer met de andere teckels naar buiten door het hondenluik om de eksters en reigers de tuin uit te jagen...
Dorit en Edgar, jullie (en jullie hele team) zijn fantastisch! Bedankt voor jullie betrokkenheid, bedankt dat ik in deze zenuwentijd zelfs buiten openingstijden en op zondagen een beroep op jullie mocht doen!!!
