NL
|
EN
|
FR
|
DE
|
ES
Deel dit artikel: Delen via Facebook Delen via Twitter
Fam. Stapelbroek
Jack Russel Fudge had verlammingsgradatie 4/5

Op woensdag 10 september ging Fudge naar de dierenarts om tandsteen te laten verwijderen. Toen hij weer thuis was, was hij in eerste instantie nog niet helemaal fit na de narcose. De eerste avond was hij warm en de dagen erop erg rustig en gevoelig bij aanraking.

Op een gegeven moment was hij aan het hijgen en kreeg een “dronken loopje”. Toen hebben we op woensdag 17 september een bezoek gebracht aan de dierenarts. Het vermoeden op dat moment was mogelijk een hernia. Hij kreeg een injectie tegen de pijn en tevens pijnstillers voor thuis. Het advies: absolute bench rust en pijnstillers. Hij mocht enkel naar buiten om zijn behoeftes te doen.

Op zondag 21 september had Fudge dusdanig veel pijn dat we opnieuw een bezoek brachten aan de dierenarts. Wederom kreeg hij een injectie, (andere) pijnstillers en prednison mee naar huis. Hij leek in eerste instantie minder pijn te hebben maar dat was van korte duur. Op een gegeven moment kon hij steeds minder makkelijk lopen en nam ook de pijn weer toe.

Op zondag 28 september hebben we contact opgenomen met een andere dienstdoende dierenarts. Die gaf aan dat hij op dat moment niet veel kon doen, maar dat de combinatie van medicatie opmerkelijk was. Fudge kon intussen niet meer lopen en sleepte met zijn achterkant en kon zijn ontlasting niet meer zelf ophouden.

Op maandag zijn we naar de andere dierenarts gegaan waar ze een hernia diagnosticeerden met een verlammingsgradatie 4/5. Ze adviseerden een MRI/operatie of eventueel alternatieve methodes. Na een zoektocht op internet kwamen we op de site van kreupeldier.nl en lazen we vergelijkbare verhalen.

Op dinsdagochtend 30 september hebben we contact opgenomen met Aharon Orthomanuele Diergeneeskunde en nog diezelfde dag konden we terecht. Ze gaf aan dat de verlamming ernstig was (graad 4/5) en dat de toekomst van Fudge er niet erg hoopvol uitzag, positief was wel dat er nog gevoel in zijn tenen was.

Na een duidelijke uitleg over de behandelmethode heeft mevrouw Aharon Fudge onderzocht en gaf ze aan dat er één wervel niet correct stond. Ze gaf aan dat ze geen garanties kon geven over het herstel van Fudge maar dat ze deze wervel wel goed wou proberen te zetten. Fudge gaf geen tot weinig reactie tijdens het rechtzetten van zijn wervel en we mochten hem weer mee naar huis nemen.

Mevrouw Aharon gaf aan dat wij Fudge de komende dagen moesten katheteriseren totdat hij zelf weer controle had over zijn blaas. Daarnaast moesten wij oefeningen doen met Fudge en mocht hij niet tot weinig lopen/bewegen. In de auto merkten wij direct op dat Fudge een stuk rustiger was en hij heeft de gehele terugweg geslapen. Op de terugweg zijn wij gelijk langs de dierenarts geweest om het katheteriseren onder de knie te krijgen.

De dagen erop was Fudge rustig en konden we merken dat de pijn minder was. Wel zat hij nog niet lekker in zijn vel. 3 keer daags katheteriseren en oefenen, meer konden wij niet doen. Wel waren we hoopvol omdat wij langzaam wat signalen opmerkten zoals het kwispelen met zijn staart.

Op zondag 5 oktober hadden we Fudge ’s ochtends opnieuw geholpen met zijn plas en lag hij de gehele ochtend te slapen tot in de middag. Toen we ’s middags thuiskwamen, was de verbazing groot toen Fudge (wankel) opstond om ons te begroeten. Wat waren wij blij!

De komende dagen ging het herstel langzaam vooruit en kon hij ook weer zelfstandig plassen. De dagen erop hebben wij contact gehad met mevrouw Aharon en daarbij het advies gekregen om rustig aan te doen met Fudge en om het lopen langzaam weer op te bouwen.

Op 21 oktober zijn wij met Fudge opnieuw naar Noorden gereden om hem te laten controleren. Ze waren bijzonder verbaasd over het feit dat hij zelf aan kwam lopen. De uitslag van de controle was goed en Fudge hoeft voorlopig nog niet terug te komen, ook een ondersteunend broekje was niet nodig.

Ondertussen zijn we nu in half november en moet Fudge nog wel een beetje voorzichtig zijn met een aantal dingen. Hij heeft alleen na een lange wandeling nog wat last van trillende pootjes, maar hij heeft weer erg veel plezier in het spelen en wandelen.

Super dankbaar zijn wij mevrouw Aharon, dat het nu weer zo goed gaat met Fudge!

Tot in februari!

Lees ook de volgende verhalen:
Hoop doet leven!
Fam. van Os
Hoop doet leven!
10 jaar na de twee hernia behandelingen
Fam. Brouwer
10 jaar na de twee hernia behandelingen
Golden Retriever Bradley stond regelmatig op drie poten
Mevr. Kinnegen
Golden Retriever Bradley stond regelmatig op drie poten
Tervuerense Herder Falco liep met regelmaat mank
Mevr. van Buren
Tervuerense Herder Falco liep met regelmaat mank

Ga direct naar ons socialmediakanaal:

Op zoek naar een orthomanuele dierenarts?