Begin mei 2012 geeft onze teckel een niet al te fitte indruk en geeft, als wij haar willen optillen, pijn aan. Dus hondje in de zijspan en naar de dierenarts. Na een onderzoekje, prikjes, pillen en de mededeling van de dierenarts dat het zo te zien gelukkig geen rugproblemen zijn, (loopt ze prima) naar huis. Rugproblemen? Dat kunnen we ons ook niet voorstellen. Scooter is een ruwharige dwergteckel, nog maar vier jaar, superfit, niet dik en lenig.

Maar helaas, onze levendige teckel zien we steeds verder achteruit gaan. Ze geeft veel pijn aan met een gepiep dat door merg en been gaat. We bezoeken vele malen onze dierenkliniek en krijgen uiteindelijk te horen dat het een hernia is. Het advies is: rustig aan doen en pillen mee. Maar ja, hou een teckel maar eens rustig. Na de dosis kalmeringstabletten verhoogd te hebben tot het niveau dat genoeg was om een herder te vloeren, blijft ze enigszins rustig in haar bench liggen.

Maar het mag niet baten. Op een zondag is Scooter verlamd, haar achterpoten slepen achter haar aan. Met lood in de schoenen gaan we maandag naar de dierenkliniek...Krijgen we te horen dat het einde van onze Scooter gekomen is? De dierenarts vertelt ons dat het een serieuze hernia is en adviseert 2 weken benchrust. Ondertussen was ik op het internet de naam van dokter Aharon tegen gekomen en na wat googelen veel positieve verhalen gelezen. Ik vraag de dierenarts hoe hij tegenover een bezoek aan dokter Aharon staat. Zijn reactie is niet negatief, maar hij vindt het te vroeg.

Wij naar huis met weer nieuwe pillen en iets minder in de put...Maar wat nu? Ik vind het niet verstandig om van de ene arts naar de andere te rennen. De artsen in onze dierenkliniek in Sleeuwijk zijn zeer kundig, maar we zijn nu 3 weken verder en het gaat alleen maar slechter met Scooter.

Even geen verstand, we volgen ons gevoel. Ik stuur 's avonds nog een e-mail naar drs. Aharon en krijg dezelfde avond nog antwoord: "maak maar een afspraak, ik wil Scooter zien". Woensdag kunnen we langskomen.

Wij in de auto...wat kunnen verwachten? Kunnen we hopen dat het goed komt? Bij dokter Aharon aangekomen wil zij Scooter eerst zien lopen op het gazon bij de praktijk. Ja, dat ziet er slecht uit, lopen gaat niet. Naar binnen en Scooter, na een intake gesprek en wat tests, op de behandeltafel met de röntgenfoto erbij. Ze zet een paar wervels recht en dan kan Scooter weer staan!? Niet zelfstandig, maar met steun aan haar flanken.

De situatie is ernstig, maar Dokter Aharon is niet negatief. We krijgen een zeer strikte instructie mee. Scooter moet in de bench en stoppen met alle medicatie, want de hond moet aanvoelen wat hij wel en niet kan. 6x per dag 5 minuten naar buiten voor een boodschap en geen prikkels. Zeg alle afspraken af, trek de bel eruit enz. Opgelucht naar huis en na 2 weken weer terug. We hebben er alles voor over om ons hondje weer op de been te krijgen.

Scooter berust, na ons bezoek, wonder boven wonder, in haar opsluiting in de bench. Daarvoor brak ze, zelfs zwaar onder de pillen, de boel af. Maar er volgen twee intensieve weken van 3 keer per nacht uit bed want scooter kan niet goed aangeven wanneer er een boodschap op komst is. Dus bench verschonen, hondje wassen in de wasbak en buiten in de tuin een ren gemaakt van 1x1 meter waar scooter kan poepen en plassen, anders sleept ze zich door heel de tuin.

Na een week nog geen verbetering...gaat het ooit nog goed komen? Maar einde van week twee begint Scooter weer te lopen. Wel als een dronkenman, maar we zijn superblij!

Weer naar Noorden voor het tweede bezoek. Dokter Aharon wil Scooter weer zien lopen op het gazon. De aanloop gaat wat slingerend maar dan dribbelt ze weer als vanouds. Dokter Aharon is zichtbaar blij met deze vooruitgang. We krijgen weer zeer strikte, maar duidelijke instructies voor de komende drie maanden. De kunst is nu om Scooter rustig te houden, ze denkt namelijk dat ze alles weer kan, en niet springen! Het wandelen langzaam opbouwen en zwemmen als het lukt.

September 2012 bezoeken we dokter Aharon voor de derde keer. Na een loopje over het bekende gazon bij de praktijk, is dokter Aharon zeer tevreden en blij met wat ze ziet. Scooter is zeer goed hersteld en loopt alsof ze nooit iets gemankeerd heeft.

De rug van Scooter blijft wel altijd een aandachtspunt; niet op en van de bank springen en opletten met haar dolle paar minuten (als een raket door de tuin rennen en haken slaan) maar niet te krampachtig doen. Het blijft een hond en als ze zich goed voelt, is het goed, volgens dokter Aharon. We overleggen nog met Dokter Aharon en onze dierenkliniek om een röntgenfoto te laten maken. We zijn erg benieuwd wat er te zien is.

Tot slot, er kan weer een positief verhaal toegevoegd worden aan alle andere verhalen over dokter Aharon. We willen niet zeggen dat zij wonderen verricht, dat doet haar deskundigheid tekort, maar we raden wel iedereen aan die een teckel heeft met rugproblemen: stap in de auto en rij naar Noorden. De hond krijgt er een behandeling die uitwerking heeft, degelijke instructies en plan voor het herstel van je hond.

Drs Aharon en het team, nogmaals heel erg bedankt!

Ronald van Beek, Mirjam Lam en natuurlijk Scooter uit Sleeuwijk