Hallo allemaal,
Mijn baasje heeft gevraagd of ik een stukje wil schrijven over Dorit.
Ik ben een prettig gestoorde poes van 12 jaar, maar voelde me minstens 18. Mijn baasje merkte dat ik liever niet meer sprong, zo'n goede actrice als ik ben liet ik niet merken hoeveel pijn ik had.
Mijn baasjes waren zo lief om hier en daar trapjes te maken, zodat ik weer lekker op de vensterbank kon. Maar na een check-up bij de dierenarts (die m'n pootjes strekte) had ik zoveel last dat ik het niet kon verstoppen voor mijn baasje.
Een paar weken geleden deden ze me in een mandje en kwam ik in een vreemd huis waar een aardige vrouw (Dorit) me aaide en hoorde praten met m'n baasjes. Toen wreef ze over mijn rug, hier en daar duwde ze wat en voor ik het wist had ik geen pijn meer! Thuis was ik zo blij dat ik meteen overal op sprong (ik moest eigenlijk rustig aan doen maar ik ben toch sneller dan mijn baasjes)
Nu voel ik me weer als een jonge poes, echt een aanrader voor iedereen met rugpijn.
Pootje, Minous.