Op een avond in 2007 kwam mijn partner met de honden terug van hun avondrondje en merkten we op dat Ayla de trap wat moeizamer opliep. Ze had zich eerder die dag op de trap verstapt maar de rest van de dag hadden we niks aan haar gemerkt. Tot ze 's avonds laat, tegen middernacht, niet meer van de bank kon komen waar ze lekker op lag te slapen.

Ze leek geen gevoel meer in haar achterpoten te hebben, die 'verdwenen' kruislings onder haar lichaam, waardoor we enigszins in paniek raakten en de dierenarts belden. Daar konden we gelukkig direct terecht en hij behandelde Ayla.

De volgende dag liep ze weer, maar we waren er toch niet gerust op, want de nacht ervoor was ze voor ons gevoel nog totaal verlamd in haar achterhand geweest. Ik besprak dit met wat kennissen en van meerdere kanten kreeg ik het advies met haar naar orthomanueel dierenarts Dorit Aharon te gaan om haar te laten manipuleren.

Ondanks dat het weekend was, kreeg ik Dorit te pakken en die raadde ons aan Ayla direct in een bench te zetten en haar zo min mogelijk te laten bewegen. Plasje voor de deur en klaar, totdat we bij haar geweest waren en zij kon beoordelen wat er met Ayla aan de hand was. Zo gezegd, zo gedaan. We hielden Ayla rustig en toen kwam de dag dat ze gecorrigeerd zou worden.

Het was voor haar totaal geen vervelende ervaring, zeker gezien het feit dat Ayla het niet zo op dierenartsen heeft, maar hier werd ze met lekkere Frolic ontvangen! We hielden haar tijdens het corrigeren vast volgens de instructies die Dorit ons gaf en namen haar weer mee naar huis. En zagen we dat nou goed...kwispelde Ayla??? Dat had ze tijdens haar hele leven nog nooit gedaan! Wij dachten altijd dat dit met haar ingetogen karakter te maken had, maar ze was voor haar bezoek aan Dorit kennelijk nooit in staat geweest om te kwispelen! Mochten we al bewijzen nodig hebben of de behandeling enig resultaat had opgeleverd, dan was het bewijs hiermee al direct geleverd.

Na deze ervaring hebben we voor onze andere hond ook een afspraak voor een keuring gemaakt, want stel je voor dat er ook bij hem wervels gecorrigeerd zouden moeten worden om klachten te voorkomen. Hij bleek iets 'sterker' in elkaar te zitten, maar het gaf ons toch een goed gevoel dat ook zijn wervelkolom eens even goed bekeken was.

Vanaf die tijd komen we nog regelmatig met beide honden bij Dorit, ter controle, maar ook als zich incidenten voordoen. Ayla heeft nou eenmaal een zwakke onderrug en heeft sinds begin dit jaar toch wel wat problemen met lopen gekregen. Ze is inmiddels 10 jaar oud en tot vorig jaar liep ik urenlang met ze, maar we moeten haar leeftijd respecteren en daarom hebben we onlangs een sloep gekocht zodat ze geen lange wandelingen meer hoeft te maken en toch een hoop nieuwe luchtjes op kan snuiven in de buitenlucht en we op die plekken kunnen aanleggen. En madam geniet met volle teugen.

Voor haar veiligheid hebben we een zwemvest gekocht, maar op de boot heeft ze hem nog nooit gedragen. Wel raadde Dorit ons vorige keer aan hem te gebruiken tijdens het zwemmen, ter ondersteuning van haar rug. Ze wordt er in het water echt door gedragen en het geeft ons ook een veilig gevoel dat ze zo goed blijft drijven. Daarnaast is het een ideaal hulpmiddel als we bij water zijn waar ze er vanaf de kant niet in kan lopen. Dan tillen we haar op en laten haar zo het water in zakken.

Voor alle zekerheid knopen we dan ook nog een touw aan haar zwemvestje, want mocht er onverhoopt een boot aan komen varen dan halen we haar zo weer naar de kant. Haar tennisbal is namelijk haar alles en die moet en zal eerst opgehaald worden en dan wil ze omkeren en terug zwemmen.