Ongeveer drie jaar geleden kreeg onze ruwhaar dwergteckel Tobias het vreselijk in zijn rug. Hoe het gekomen is, weten we niet. We vermoeden dat de dorpel naar het dakterras te hoog voor hem was en dat hij daarbij zijn rug overbelastte. Het was duidelijk te zien dat hij pijn in zijn rug had en hij ging steeds slechter lopen. Een bezoekje aan onze reguliere dierenarts leverde de diagnose "hernia" op. Tobias ging weer naar huis met spierverslappende en pijnstillende middelen. Helaas, het werd steeds erger en uiteindelijk resulteerde dat in een verlamming van het achterlijf. Een herniaoperatie? Dat viel vaak tegen - en dan heb ik het niet alleen over de rekening :-(

Via de teckelclub werden we attent gemaakt op Mw. Aharon. Als eerste keek zij of onze viervoeter nog wel gevoel in de inmiddels totaal verlamde achterpoten had. Dat bleek er nog te zijn: dat was hoopvol! Kundig zette Mw. Aharon Tobias’ wervels recht.

We konden ons geluk niet op toen we zagen dat na een tweetal weken er duidelijk progressie te zien was: Tobias kon weer een beetje staan en had weer typische teckelstreken. Een jaartje later was niet te zien dat er ooit iets aan de hand geweest was met zijn rug!

Een jaar of drie liep en gedroeg Tobias zich als vanouds. Door onze kleine macho gingen zelfs mensen met een bouvier aan de andere kant van de straat lopen. Tot we onze teckels tijdens een "onenigheid" uit elkaar moesten trekken. Daarbij hebben we waarschijnlijk een paar wervels beschadigd. Ook nu weer slecht lopen en uiteindelijk de gevreesde verlamming. De moed zonk ons in de schoenen: we hadden al één keer geluk gehad...zou het een tweede keer lukken?

Mw. Aharon greep ook dit keer succesvol in: een drietal wervels werd weer recht gezet en tot onze grote opluchting gaat het nu weer een stuk beter. We tekenen nu ca. twee maanden na dato en Tobias loopt alweer heel aardig. Zijn ene pootje sleept nog wel een beetje maar dat komt nog wel goed.

Drie maanden later: Tobias ging steeds beter lopen. Van het slepende pootje is nu niets meer te zien. Hij loopt weer als vanouds en gedraagt zich weer erg macho. Geweldig, je zou niet zeggen dat hij er een aantal maanden geleden zo erg aan toe was. Bij het laatste bezoek aan Mw. Aharon is hij volledig genezen verklaard. Hij is dus weer "als nieuw". Ook is hij weer net zo energiek als vroeger en wil het liefst gelijk gaan rennen zodat ik moet "doggen" (= joggen + dog). Dus staan we aan het einde van het pad allebei uit te hijgen...De foto spreekt boekdelen: Tobias, een teckel met turbo.