Al bijna 10 jaar geniet ik van mijn twee teckels Jasper en Lodewijck. Het zijn broertjes die als pup bij mij kwamen. Standaard langhaar black and tan teckels.
Enkele jaren geleden kreeg Jasper last van zijn rug. Röntgenfoto's toonden aan dat Jasper een weinig fraai skelet heeft. Sedertdien gebruikt hij dagelijks pijnstillers en gelukkig doet hij het daar goed op. Ik vertel dit omdat ik daarna altijd extra voorzichtig was met Jasper. Mijn sterke Lodewijck had dat niet nodig...en zo kan het anders lopen.
Mijn jongens zijn vreselijke springers, opvoedfout nr. 1. Als ik u mag adviseren: verbiedt uw pup direct te springen! Behalve dat Lodewijck overal op springt, "danst" hij ook. Voor een koekje staat hij op zijn achterpoten. 5 maart 2010 werd er echter niet gedanst en ik merkte iets aan Lodewijck. Ik kon er mijn vinger eigenlijk niet precies opleggen, want op de bank sprong hij met gemak. 6 maart merkte ik op dat het van de bank afspringen niet soepel ging. 7 maart begroette 's ochtends een heel timide Lode mij: dit klopte niet.
Ik koos ervoor hem een pijnstiller van Jasper te geven. Het wandelen ging probleemloos, maar om 14.00 uur wilde hij geen stap meer doen en liet letterlijk en figuurlijk zijn kop hangen. Het was zondag, maar wat maakt dat uit? Ik belde de dierenarts. Een vervanger, het viel te verwachten. Ik kreeg te horen dat hij niets voor Lode kon doen: een corticosteroïden injectie kon niet samengaan met de pijnstiller die ik had gegeven. Wat een zondag voor hem en mij...
Maandagochtend schrok ik vreselijk toen ik opstond: Lode gilde van de pijn en kon nauwelijks lopen. Direct mijn werk afgebeld en contact opgenomen met dokter Aharon in Noorden (ooit gaf zij een lezing bij de Nederlandse Teckelclub). Ik kreeg een zeer prettige assistente aan de lijn: dokter Aharon was er die maandag niet, maar dinsdag 9 maart kon ik komen. Het leek de assistente wel verstandig dat ik naar de dierenarts ging voor een corticosteroïden injectie. Dus de dierenarts gebeld en er naartoe.
Deze was niet erg onder de indruk van Lode zijn situatie, gaf een injectie en raadde mij ten zeerste af naar dokter Aharon te gaan. Eigenwijs als ik ben, maak ik mijn eigen keuzes. Nog met de honden in de auto reed ik vanaf de dierenarts direct naar de dierenwinkel: er moest een bench komen! Ik kocht een bench zo groot dat Lode er gestrekt in kon liggen, maar niet zo hoog dat hij erin kon springen. Kussen erin, drinkbakje en naar huis. Vanaf dat moment ging Lode direct in de bench! Vreemd genoeg schikte hij zich erin. De hele dag lag hij erin. Gelukkig ging het lopen 's avonds wat beter en ook gilde hij niet meer.
9 maart op weg naar dokter Aharon. Jasper ging mee, want opvoedfout nr. 2: de heren kunnen niet zonder elkaar. Wat was ik nerveus! Ik had dokter Aharon éénmaal ontmoet bij de NTC, maar wat moest ik daar in Noorden verwachten? Nou, het is niet te geloven...alles daar in Noorden is perfect!
Ik werd heel hartelijk ontvangen met een lekker kopje koffie, maar toen waren wij aan de beurt....... Eerst wilde dokter Aharon de hond buiten zien lopen, dus zo gezegd, zo gedaan. Vervolgens heeft ze hem van kop tot kont onderzocht. Ik hield hem met trillende handen vast. Dokter Aharon voelde mijn spanning en pakte onder het onderzoek snel mijn hand en vroeg: gaat het? Jap zat ondertussen zeer komisch te wachten op 1 van de stoelen... Bij dokter Aharon kan alles.
Wat was haar diagnose? Ten eerste hoorde zij een hartruis die nog nooit eerder was gehoord (NB ik bezoek zeer trouw mijn dierenarts). Vervolgens was er hoog in zijn rug iets goed mis waardoor hij zijn nek niet goed kon bewegen. Tenslotte had hij reflexuitval in zijn rechtervoorpoot. Dokter Aharon constateerde dat Lode er veel slechter aan toe was dan dat het leek. Haar advies: Moderin via een afbouwschema en strikte RUST. 29 maart controle en tot die tijd RUST. Alleen een plas en een hoopje in de tuin. Ik moest Lode naar de auto dragen omdat hij niet mocht lopen van doker Aharon.
We reden terug naar huis; Lode direct in de bench en het lijstje van dokter Aharon in de keuken opgehangen, zodat ik goed kon bijhouden wat hij per dag aan pillen moest. Ja mensen, en toen begon een zware weg voor zo een lieve teckel...
Maar wat hebben mijn kanjers het goed gedaan!!!!!! Want ook Jasper verdient een pluim. Het valt niet mee als je maatje opeens hele dagen in de bench ligt en niet lekker tegen je aan. Maar hij loste dat op door lekker naast of voor de bench te liggen en met het plasje/hoopje was er steeds even contact. Ik liet Jasper ook samen met Lode uit het benchwater drinken (dat is immers veel lekkerder dan uit die grote bak).
1 keer ging het fout: Jasper was zo blij dat hij zijn broer zag dat hij op zijn nek sprong en Lode piepte fors. Diezelfde avond maakte ik een fout: ik gaf een koekje door de bovenkant van de bench en het rekken van zijn nek deed hem een gil geven.
Ik heb nog een aantal tips voor u: ik zal u niet bezighouden met het verloop van dag tot dag. Mocht u daar interesse in hebben, dan kunt u dit nalezen op mijn weblog: www.inekekoolmees.nl.
29 maart brak aan: wat zou dokter Aharon zeggen??????? Ditmaal ook in de auto in een bench. Gelukkig was dokter Aharon tevreden. Lode was 200 gram afgevallen en zijn reflex was beter. Het advies voor de komende weken: RUST. Eerste week zes maal vijf minuten uit en dit de twee weken erna opbouwen.19 april bellen hoe het gaat.
Oei...nog drie weken bench rust, maar we zetten door met ons drietjes. Zowel Lode als Jap waren uitzinnig blij dat ze weer buiten onze tuin in mochten. Ik kocht nog net geen stopwatch, maar hield me strikt aan de minuten! Het aantal keren uitlaten was wat passen en meten met mijn werk, maar het is gelukt!!!!!!!!
En dan komt 19 april en volgt een heel gedoseerde vrijheid. Voor mij is dit de meest spannende periode geweest. Wat kan hij aan, hoe is Jap tegen hem, etc.? Op dat moment was ik zover: ik stop hem in de bench, dan is hij veilig...
Ik ben begonnen met hem eruit te laten tijdens het koken en eten (eindelijk had ik weer hulp bij mijn vaatwasser). Na zo'n anderhalf uur moest hij dan weer in de bench. Pas na één week had ik de moed hem 's ochtends uit de bench te laten terwijl ik naar mijn werk ging. Die eerste dag bloedde mijn hart: nu moet ik ze alleen laten...Tussen de middag alles oké, dus na de wandel hij weer in zijn bench en ik naar het werk.
Zo heb ik het stapje voor stapje opgebouwd. Mijn sterke Lode had zeer in conditie ingeleverd!!!!!!!! Ook die conditie hebben we heel voorzichtig opgebouwd.
Hoe is het nu? Inmiddels heeft Lodewijck een hartecho en ECG gehad. Gelukkig geen bijzonderheden. 28 juni naar dokter Aharon: hij is APK goedgekeurd...
Het is een heel verhaal geworden, terwijl ik toch probeerde het beknopt te houden...Wat wil ik nog kwijt? Hebt u een hond met nek/rugproblemen: ga naar dokter Aharon in Noorden. Zij is een geweldige arts maar ook een fantastisch mens. Zij heeft niet alleen gevoel voor de dieren maar ook voor de mens. Tevens mijn complimenten aan haar assistente!
En dan echt tot slot: Dorit bedankt!!!!!!!!!!!!!!
Update oktober 2010
Het is vandaag drie maanden geleden dat Lodewijck voor de laatste maal in Noorden was bij dokter Aharon. Het gaat uitstekend met mijn kanjer. Hij danst weer voor zijn koekje en als hij de kans krijgt, springt hij weer zonder enig probleem.
We hebben na het laatste bezoek aan dokter Aharon de activiteiten geleidelijk opgebouwd. Lodewijck wandelt nu weer als tevoren. De bench staat er nog, maar altijd open. Hij gaat er nog wel graag in liggen! Vreemd genoeg is na dit hele gebeuren zowel voor Lode als Jasper het enige drinkwater: water uit het benchbakje. Er staan 2 grote bakken water, maar die blijven onaangeroerd.
De jongens zijn inmiddels 10 jaar geworden. Ik geniet dagelijks van ze. Dankzij dokter Aharon heb ik mijn "oude" Lodewijck weer volledig terug.
Dorit bedankt!
Update maart 2011
Vorig jaar maart reed ik behoorlijk in de put richting Noorden: mijn lieve teckel Lodewijck had erg veel pijn en bleek een nekhernia te hebben. Zoals u uitvoering hebt kunnen lezen, is Lodewijck behandeld door dokter Aharon. Het leek mij op zijn plaats een jaar later een korte update te schrijven.
Lodewijck is weer als vanouds, alsof hij nooit iets gemankeerd heeft. Hij is sterk en het gaat geweldig met hem. Lodewijck geniet samen met zijn broer Jasper van het leven en ik geniet van mijn teckels. Dit alles dankzij dokter Aharon! Dorit bedankt!
Hier een foto van de koppies van mijn kanjers.
