NL
|
EN
|
FR
|
DE
|
ES
Deel dit artikel: Delen via Facebook Delen via Twitter
T.J. en J.M. Wingelaar-de Waard
Jack Russell Mickey had toch geen probleem in zijn koppie

Mickey is een superleuke Jack Russell van 12 jaar en nog steeds erg levendig en speels. Eind juni 2011 komen we terug van een leuke vakantie in Drenthe. Vier dagen is hij echt ziek en moet drie keer per dag overgeven. Onze dierenarts denkt aan een zware allergie aanval; hij krijgt een injectie en antibraaktabletten, daarna afwachten.

Het overgeven stopt, maar hij is erg futloos. Hij staat niet stevig op de achterpoten, wankelt, valt soms om en loopt ook erg langzaam. Hij wordt zieker en we gaan met spoed naar de dierenarts.

Na een uitgebreid onderzoek, ook buiten met lopen, op en af de stoepranden; zegt onze dierenarts dat we rekening moeten houden met een probleem in het centrale zenuwstelsel; denk aan een hersentumor, TIA of hersenbloeding. Wat zijn we daarvan geschrokken! Hij kreeg voor een aantal weken Prednison en daar knapte hij wel wat van op.

Onze eigen dierenarts stelde voor om naar dokter Aharon te gaan. Dus 21 september zijn we naar Noorden afgereisd. Dokter Aharon vond hem een "dronkemans loopje" hebben. Ze heeft een paar wervels in de rug rechtgezet, maar kan een probleem in het koppie nog niet uitsluiten. Ook kan het een tumor in de rug zijn, een blessure of een hernia.

Toch gaan wij hiermee hoopvol naar huis en thuis passen we het huis aan. Mand weg, voerbakken hoger gezet, tuin afgezet, speeltjes opgeruimd, hekje bij de voordeur en de deurbel uit, een drempel is nog te hoog. Het is nu twee weken RUST, alleen buiten poepen en plassen en verder niets.

Na twee weken komen we weer op controle, hij loopt steviger en vlotter. Nu mogen we vier keer per dag 10 minuten wandelen, verder nog heel rustig aan doen.

Na vier weken hebben we een belafspraak, Mickey is hetzelfde gebleven. Voorzichtig mag hij weer een beetje spelen, we kopen een extra vloerkleed zodat hij niet uit kan glijden.

Januari 2012, ruim twee maanden later, gaan we weer voor controle. Inmiddels gaat het heel erg goed met Mickey. Er zijn vele verbeteringen. Hij wil weer graag mee uit, kan weer spelen, loopt veel steviger en hij eet ook weer beter. Mickey is weer een gelukkig en blij hondje, inmiddels door ons iets meer verwend. Helemaal de oude is hij niet meer, maar we zijn heel erg tevreden zoals hij nu is.

Drs. Aharon is ook blij met het resultaat en we kunnen nu een rugtumor en iets in het koppie wel uitsluiten! Er blijft dus een blessure of hernia over en dit vinden wij heel goed nieuws. We zijn blij dat onze dierenarts ons heeft doorgestuurd en dat Drs. Aharon hem zo goed heeft behandeld.

We zijn altijd onder controle gebleven bij Drs. Aharon en zij zette dan weer wervels recht in zijn rug. Op 5 september 2016 is Mickey overleden. Hij is 17 jaar geworden. We zijn Drs. Aharon erg dankbaar voor wat ze voor Mickey heeft gedaan.

Met vriendelijk groeten, T.J. en M.J. Wingelaar-de Waard, baasjes van Mickey.

Lees ook de volgende verhalen:
Julius: Afscheid van een echte vriend
Fam. Bosma
Julius: Afscheid van een echte vriend
Rosie, ons lieve aapje...
Berto Bot
Rosie, ons lieve aapje...
Teckel Fleur had haar rug ernstig geblesseerd
Fam. de Haan
Teckel Fleur had haar rug ernstig geblesseerd
Puppykeuringen
Fam. van Tol
Puppykeuringen

Ga direct naar ons socialmediakanaal:

Op zoek naar een orthomanuele dierenarts?