Hebbuz is onze jongste Golden Retriever, ze is twee jaar en ze is niet alleen erg lief maar ze is ook een behoorlijk drukke hond. En zo gebeurde het; tijdens het uitlaten rende ze in volle vaart tegen een kort paaltje en na een adempauze rende ze weer verder, op naar haar grote vriend Sticker. Toen wij het weekend erna een wedstrijd behendigheid hadden, zagen we al vrij snel dat Hebbuz niet goed landde na elke sprong. Voor ons het teken om deze wedstrijd niet uit te lopen maar direct te stoppen. En de volgende dag een afspraak gemaakt bij dokter Aharon.

Wij zijn al eerder bij dokter Aharon geweest met onze honden Sanne en Sybel. Mevrouw Aharon zag na een stukje lopen wat er aan de hand was en luisterde naar ons verhaal. Een nekwervel was verschoven en haar schouder had een aardige opdonder gehad. En Hebbuz...die liet het allemaal braaf gebeuren. Haar nek en voorpoten werden onderzocht gevolgd door een behandeling. Ze gaf geen krimp. Dat is fijn, zou je denken, maar ook dat geeft aan dat ze een harde tante is en niet echt voorzichtig is met zichzelf. Met zulke honden moet je dubbel zo voorzichtig zijn. Ze piepen niet en lopen gewoon door. Hebbuz gaat altijd voor de volle 100%. Van dokter Aharon kregen we te horen dat ze twee weken rustig gehouden moest worden en dat zwemmen goed voor haar is. Aan de lijn met een tuig uitlaten. Dat ze mocht zwemmen kwam ons goed uit want Hebbuz is chronisch nat, zwemt zo graag dat ze ook als zeehond geboren had kunnen worden. Ook konden we wel examen doen voor het GG2 diploma.

Maar ja, na twee weken redelijk rustig aan gedaan te hebben had Hebbuz totaal andere ideeën dan saai volgen en luisteren naar haar baas. Ze zag haar kans schoon om de bloemetjes weer eens flink buiten te zetten. En dan sta je daar als baas! Denk je de ene dag nog dat je zeker een goede kans had om dit diploma te gaan halen, maakt Hebbuz er een potje van!

Boos? Welnee, wel teleurgesteld maar we krijgen nog kansen genoeg. We zijn heel blij dat het zo goed met haar gaat "onze wildebras".

Wij zijn erg actief met onze honden bezig, onder andere behendigheid, apporteren en gehoorzaamheid. Naast al deze takken van hondensport wordt er ook heel veel gewandeld, gefietst en gestept met de honden. Regelmatig zijn wij op wedstrijden ergens in het land.

En we willen ook alles uit onze honden halen wat er in zit (uiteraard op een positieve en sportieve manier). In de toekomst willen wij een nestje van onze eigen honden. Honden waar heerlijk mee gesport en gewerkt kan gaan worden. Maar boven alles is de gezondheid van onze honden het allerbelangrijkst.

Drs. Aharon, bedankt, vooral namens Hebbuz.